Jones, A. P., Laurens, K. P., Herba, C. M., Barker, G. J., & Viding, E. (2009). Amygdala hypoactivity to fearful faces in boys with conduct problems and callousunemotional traits. The American Journal of Psychiatry, 166, 95–۱۰۲٫

Kalat, J & Shiota, M.N. (2007). Emotion. Thomson wadsworth publisher.

Pajer, K., Leininger, L., Gardner, W. (2010). Recognition of facial affect in girls with conduct disorder. Psychiatry Research 175 , 244–۲۵۱٫

Kashani JH, Beck NC, Hoeper EW (1987). Psychiatric disorders in a community sample of adolescents. Am J Psychiatry 144:584 –۵۸۹٫

Kerns JG, Cohen JD, MacDonald AW 3rd, Cho RY, Stenger VA, Carter CS (2004). Anterior cingulate conflict monitoring and adjustments in control. Science 303:1023–۱۰۲۶٫

Keltner, D., Gruenfeld, D. H., & Anderson, C (2003). Power, approach, and inhibition. Psychological Review, 110,265-284.

Kiehl, K.A., (2006). A cognitive neuroscience perspective on psychopathy: evidence for paralimbic system dysfunction. Psychiatry Research 142, 107–۱۲۸٫

Kiehl KA, Smith AM, Hare RD, Mendrek A, Forster BB, Brink J, Liddle PF (2001). Limbic abnormalities in affective processing by criminal psychopaths as revealed by functional magnetic resonance imaging. Biol Psychiatry 50:677–۶۸۴٫

Kipps, C.M., Duggins, A.J., McCusker, E.A., & Calder, A.J. (2007). Disgust and happiness recognition correlate with anteroventral insula and amygdala volume respectively in preclinical Huntington’s Disease.

Kim-Cohen J, Caspi A, Taylor A, Williams B, Newcombe R, Craig IW, Moffitt TE (2006). MAOA, maltreatment, and gene-environment interaction predicting children’s mental health: new evidence and a meta-analysis. Mol Psychiatry 2006; 11:903–۹۱۳٫

Kircher, T. (2009). Are women better mind readers? Sex differences in neural correlates of mentalizing detected with functional MRI. BMC Neuroscience, 10, 9.

Korkmaz, B. (2011). Theory of Mind and Neurodevelopmental Disorder in Childhood. Prediatric Research ,69, 101 R-108 R.

Krischer, M.K., Sevecke, K., (2008). Early traumatization and psychopathy in female and male juvenile offenders. International Journal of Law and Psychiatry 31, 253–۲۶۲٫

Kropp, J.P., Haynes, O.M., (1987). Abusive and nonabusive mothers’ ability to identify general and specific emotion signals of infants. Child Development. 58, 187–۱۹۰٫

Kruk , M. R., Halasz, J., Meelis, W., & Haller, J.(2004). Fast positive feedback between the adrenocortical stress response and a brain mechanism involved in aggressive behavior. Behavioral Neuroscience, 118, 1062-1070.

LaBar, K.S., Crupain, M.J., Voyvodic, J.T., McCarthy, G., (2003). Dynamic perception of facial affect and identity in the human brain. Cerebral Cortex 13, 1023–۱۰۳۳٫

Lane RD, Reiman EM, Axelrod B, Yun LS, Holmes A, Schwartz GE (1998). Neural correlates of levels of emotional awareness. Evidence of an interaction between emotion and attention in the anterior cingulate cortex. J Cogn Neurosci 10:525–۵۳۵٫

Lane RD, Reiman EM, Bradley MM, Lang PJ, Ahern GL, Davidson RJ, Schwartz GE (1997). Neuroanatomical correlates of pleasant and unpleasant emotion. Neuropsychologia 35:1437–۱۴۴۴٫

Lebow,j. (2005). Handbook of Clinical Therapy. john wiley & sons,Inc.

Leppanen JM, Moulson MC, Vogel-Farley VK & Nelson CA (2007). An ERP study of Emotion Face Processing in the Adult and Infant Brain. Child development, 78, 232-245.

Leslie, A.M. (1988). Some implications of pretense for mechanisms underlying the child’s theory of mind. In J.W. Astington P.L. Harris & D.R. Olson (Eds.), Developing theoris of mind. (pp. 19-46). New York: Cambridge University press.

Levin HS, Hanten G. (2005). Executive functions after traumatic brain injury in children. Pediatr Neurol. (33): 79-93.

Lobaugh N, Gibson E, Taylor M (2006). Children recruit distinct neural systems for implicit emotional face processing. Neuroreport 17:215–۲۱۹٫

Lynam, D. (1998). Early identification of the fledgling psychopath: Locating the psychopathic child in the current nomenclature. Journal of Abnormal Psychology, 107 (4), 566_575.

Lynam, D., & Gudonis, L. (2005). The development of psychopathy. Annual Review of Clinical Psychology, 1 , 381-407.

Marsh, A.A., Adams Jr., R.B., Kleck, R.E., (2005). Why do fear and anger look the way they do? Form and social function in facial expressions. Personality and Social Psychology Bulletin 31, 73–۸۶٫

Marsh, A.A., Ambady, N., (2007). The influence of the fear facial expression on prosocial responding. Cognition & Emotion 21, 225–۲۴۷٫

Marsh, A.A., Blair, R.J., (2008). Deficits in facial affect recognition among antisocial populations: a meta-analysis. Neuroscience and Biobehavioral Reviews 32, 454–۴۶۵٫

Martelli, M., Majib, J. M., and Pelli, D. G. (2005). Are faces processed like words? A diagnostic test for recognition by parts. Journal of Vision. 5, 58-70.

Mazzola F, Seigal A, Macaskill A, Corden B, Lawrence K, Skuse D H. (2006). Eye tracking and fear recognition deficits in turner syndrome. Social Neuroscience. 1 (3-4), 259-269.

McClure, E.B., (2000). A meta-analytic review of sex differences in facial expression processing and their development in infants, children, and adolescents. Psychological Bulletin 126, 424–۴۵۳٫

Mc cortney, K.philips. D. (2006). Black Well Handbook of Early Childhood Development. Black Well Publishing.

Messinger, D . s., Mattson, W.I., Mahoor, M. H., and Cohn, J.F. (2011, in press). The eyes have it: Making positive expressions more positive and negative expressions more negative. Emotion. Doi:10.1037/a0026498.

Meyer-Lindenberg A, Buckholtz JW, Kolachana B, Hariri AR, Pezawas L, Blasi G, Wabnitz A, Honea R, Verchinski B, Callicott JH, Egan M, Mattay V, Weinberger D (2006). Neural mechanisms of genetic risk for impulsivity and violence in humans. Proc Natl Acad Sci USA 103:6269–۶۲۷۴٫

Moffitt TE (2003). Life-course-persistent and adolesence-limited antisocial behavior, in Causes of Conduct Disorder and Juvenile Delinquency. Edited by Lahey BB, Moffitt TE, Caspi A. New York, Guilford.

در پژوهش دیگری با عنوان ، ” رابطه ی باورهای زیبا شناختی با تصویر ذهنی از بدن و نحوه مدیریت ظاهر در جوانان ” که توسط حیدری چروده و کرمانی (۱۳۹۰) انجام شده، گزارش شده است که باورهای زیبا شناختی جوانان با نارضایتی آنان از تن انگاره رابطه دارد و هر چه این باورهای زیباشناختی جوانان، جدیدتر باشند ـ در مقایسه با باورهای سنتی ترـ تمایل آنان به دستکاری در بدن به منظور تحقق تصویر آرمانی از آن ، بیشتر است.

طالع پسند (۱۳۹۰) در پژوهشی با هدف تعیین ویژگی‌های روان سنجی نسخه ایرانی مقیاس باورهای مربوط به ظاهر نشان داد که رابطه مقیاس باورها درباره ظاهر با سن در افراد دارای اضافه وزن یا چاق، از افراد با وزن طبیعی به طور معناداری بیشتر است . در بررسی روایی هم گرا و روایی واگرا،مشخص شد که مقیاس باورها

1. 1. ۹-weight satisfaction ↑

1. 1. body dysphoria- ↑

1. 1. body dismorphic- ↑

1. 1. body size perception– ↑

1. 1. body esteem- ↑

1. 1. trait like- ↑

1. 1. Rodiger, Cash, Rohering & Thompson- ↑

1. 1. Yanover & Thompson- ↑

1. 1. Grogen- ↑

1. 1. Tompson & Vandenberg- ↑

1. 1. schemata- ↑

1. 1. beliefs- ↑

1. 1. Altabe- ↑

1. 1. Mc Carty- ↑

1. 1. Wang, Bayern, Kennrdy & Hills- ↑

1. 1. females thin body ideal model- ↑

1. 1. Barbie shape – ↑

1. 1. male masculine body ideal model – ↑

1. 1. Bill shape- ↑

1. 1. Beyker- ↑

1. 1. Lee & Lee- ↑

1. 1. Makino, Tessuboi & Dennerstine- ↑

1. 1. Tomiyama & Mann- ↑

1. 1. Mony, Farley & Strognell- ↑

1. 1. normal discontent- ↑

1. 1. Rodin, Silberstein & Strigelmore- ↑

1. 1. Eating disorder- ↑

1. 1. Paxton, Neumark, Szetiner, Haynen & Eisenberg- ↑

1. 1. body mass index (BMI)- ↑

1. 1. appearance schema- ↑

1. 1. self concept- ↑

1. 1. body checking- ↑

1. 1. Bady – ↑

1. 1. real body – ↑

1. 1. Ideal body- ↑

1. 1. Representative body – ↑

1. 1. Shilder- ↑

1. 1. self representation- ↑

1. 1. attributions- ↑

1. 1. Chen, Fax & Hess- ↑

1. 1. Chen, Fax, Hess & venko – ↑

1. 1. Dawison, Markey & Birch- ↑

1. 1. Daywis- ↑

1. 1. Tigmann- ↑

1. 1. perfectionisam- ↑

1. 1. Rogiro, Levi, Sauna & Sasarolli- ↑

1. 1. Persenel, Beyrman & Stacie- ↑

1. 1. Tompson & Staice- ↑

1. 1. Weight control- ↑

1. 1. Beyker & Brunel- ↑

1. 1. Forman & Thompson- ↑

1. 1. Grabe & Hayde- ↑

1. 1. Kahilll & Mossup- ↑

1. 1. Vallero & Barrens- ↑

1. 1. Labet & DeLong- ↑

1. 1. Shinwystok- ↑

1. 1. Therotman, Werothy & Lakan- ↑

1. 1. appearance management behavior- ↑

1. 1. Rood & Lennon- ↑

1. 1. Farrel, Shafran & Fairborn- ↑

1. 1. Interpersonal feedback- ↑

1. 1. Structural equation model(SEM)- ↑

1. 1. Tomas Cash- ↑

1. 1. Teylor’s model- ↑

1. 1. Thompson, Heinberg , Altabe & Tantlof- ↑

1. 1. Harter- ↑

1. 1. Hess, Beyber, Klyton, Matheous & Downy- ↑

1. 1. Kaming & Schwartz- ↑

1. 1. Heinberg & Thompson- ↑

1. 1. Cash, Fleming, Alindogan, Stedman & Whitehead- ↑

1. 1. Sheyhe & Kobo- ↑

1. 1. Strygelmore & Franco- ↑

1. 1. Body dissatisfaction scale of eating disorders inventory- ↑

1. 1. Garner- ↑

1. 1. Cash, Fillips, Santimenz & Harbosky- ↑

1. 1. Figural body satisfaction rating scale- ↑

1. 1. Stonkard, Sorenson & Sholzinger- ↑

1. 1. Fallon & Rosin- ↑

1. 1. Appearance schema questionnaire – revised- ↑

1. 1. Cash, Melnike & Harboskey- ↑

1. 1. Body checking questionnaire- ↑

1. 1. Reyese etal.- ↑

1. 1. Keroger- ↑

1. 1. Pockragakbollin & Zivichserovik- ↑

1. 1. Thompson etal.- ↑

1. 1. Global subjective body satisfaction – ↑

1. 1. apeal- ↑

1. 1. Bannifield & McCobe- ↑

1. 1. Loverskirol- ↑

1. 1. Fayer, Bulk & Sullivan- ↑

1. 1. Kennardy, Brown & Voget- ↑

1. 1. Fiits, Gibson & Reding- ↑

1. 1. Cash, Winsted & Janda- ↑

1. 1. Harrison & Castell- ↑

1. 1. Body catharsis- ↑

1. 1. -Jerald & Secord ↑

1. 1. – multidimensional body – self questionnaire ↑

1. 1. -appearance schemas inventory – revised ↑

1. 1. Beyker & Brunell- ↑

1. 1. – Jackson ↑

1. 1. – Robinson, Chang , Fairish, Haydel & Killen ↑

1. 1. -Cash & Henry ↑

1. 1. -Mills & Miller ↑

1. 1. Body dysmorphic disorder- ↑

1. 1. -Veale & Riley ↑

1. 1. – Lattner ↑

1. 1. Anorexia nervosa- ↑

۲-۲ نظریه های کمال گرایی

۲-۲-۱ تعریف کمال گرایی :

اصطلاح کمال گرایی مدت های مدیدی در پیشینه روانشناسی مورد توجه بوده است و از لحاظ تاریخی ، کمال گرایی به طور گسترده توسط نظریه پردازان روان تحلیلگر مورد بحث قرار گرفته است . کمال گرایی نشان دهنده متغیری شخصیتی همراه با ویژگی‌های شناختی،رفتاری و شکلی از آسیب شناسی روانی تعریف شده به وسیله معیارهای شخصی بالامثل خود انتقادی شدید است(منصوری ،عدالت زاده،بخشی پوررودسری،۱۳۸۸) .

هولندر (۱۹۸۷) از اولین کسانی بود که تعریفی برای کمال گرایی ارائه نمود . او کمال گرایی را اینگونه تعریف کرد : فرد خواستار عملکردی با کیفیت بالاتر از آنجه که مستلزم موقعیت است ، از خود یا دیگران می‌باشد .

مدت گوتاهی پس از این توصیف ، برنز ( ۱۹۸۰)کمال گرایی را به صورت « شبکه ای از شناخت ها »

توصیف نمود که شامل توقعات و انتظارات ، تفسیر رویدادها و ارزشیابی خود و دیگران می‌باشد .

او معتقد بود کمال گرایان کسانی هستند که ملاک هایشان فراتر از حد معمول یا عقل است . افرادی هستند که به طور وسواسی و با سماجت در جهت اهداف غیر ممکن تلاش می‌کنند و ارزش خود را تماماً مطابق بهره وری و تحقق اهداف تعریف می‌کنند .

در تکمیل تعریف برنز ، فراست و همکارانش (۱۹۹۰) کمال گرایی را یک ساختار شخصیتی توصیف کردند که در افرادی که مستعد انتخاب معیارها و اهداف بالای غیر واقعی هستند ، وجود دارد . عزت نفس این افراد مشروط به برآوردن این معیارها است .

کلی اینک (۱۹۹۸) کمال گرایی را اعتقاد فرد به کامل بودن و احساس اضطراب و فشار روانی بالا وترس از اینکه نتواند مطابق انتظارات خود زندگی کند ، تعریف می کند .( به نقل از مهرابی زاده هنرمند و وردی ، ۱۳۸۲).

اخیراًً یک تعریف شناختی – رفتاری از کمال گرایی شده است (شافران ، کوپر و فیر برن ، ۲۰۰۲). آن ها کمال گرایی بالینی را اینگونه تعریف کرده‌اند :

«وایستگی مفرط خود ارزیابی به تعقیب معیارهای آمرانه شخصی و خود تحمیل شده ، حداقل در یک حوزه برجسته برخلاف پیامدهای منفی آن » .

با توجه به تعاریف بالا می توان به ویژگی‌های مشترک تعاریف کمال گرایی مثل کوشش برای دستیابی به معیارهای بالا و اغلب غیرقابل دسترس ، ترس از اشتباه کردن و به دنبال آن عزت نفس پایین زمانی که به معیارهای شخصی بالا نمی توان دست یافت ، اشاره کرد .

۲-۲-۲ ابعاد کمال گرایی و رویکردهای مختلف درکمال گرایی

برای مشخص کردن دیدگاه نطریه پردازان متعددی که راجع به کمال گرایی و ابعاد آن نظر داده‌اند ، با در نظر گرفتن سیر تاریخی ‌به این موضوع پرداخته می شود .

فروید میل به کمال را جنبه ای از خودشیفتگی می‌دانست و قاطعانه آن را در حیطه اختلالات روان آزردگی قرار می‌داد . آدلر عنوان نمود که تلاش برای کمال گرایی ، جنبه فطری تحول انسان است و فرد کمال گرا می‌تواند اهداف بالایی را انتخاب کند که نقش ا نگیزه دهنده داشته باشند .

هورنای بر کمال گرایی روان آزرده گرا و تعلل ، که نتیجه ترس کمال گرا ‌از شکست می‌باشد ، تأیید کرد . وی می‌گوید تلاش‌های کمال گرایانه را به عنوان ناتوانی نوروتیک برای پذیرش نقص های خود واقعی در نظر می‌گیرد و این نیاز نوروتیک را از نیاز به پیشرفت سالم که اقناع پذیر وغیر وسواسی است ، متمایز می‌کند (پناهی ،۱۳۸۳) .

هورنای معتقد بود که ما همگی ،بهنجار و روان رنجور ،تصویری از خودمان می‌سازیم که ممکن است بر مبنای واقعیت باشد یا نباشد.در اشخاص بهنجار خودانگاره بر اساس ارزیابی واقع بینانه از توانایی ها ،استعدادها،ضعف ها،هدف ها و روابط با دیگران قرار دارد..

هورنای یادآور می شود برتری طلب ها برای پنهان کردن نقص های خود به راه حل های خاصی دست می یازند.او این راه حل ها را به سه نوع متفاوت تقسیم کرد:خودشیفتگی ،کمال گرایی ، خودبینی انتقام جویانه که راه حل کمال گرایی پناهگاه افرادی با استانداردهای بالای اخلاقی ، عقلی و معنوی است .

آدلر (۱۹۵۶، به نقل از مولنار و همکاران ، ۲۰۰۶ ) معتقد است که کوشش برای رسیدن به استاندارهای بالا و جویای کمال بودن ، بخشی از ویژگی‌های انسانی هستند که به رشد شخصیتی و پیشرفت منجر می شود .به نظر او ، تلاش برای کمال ، تلاش سالمی است ؛ خصوصاً زمانی که در برگیرنده یک نگرانی اجتماعی برای دیگران است و توان بالقوه فرد را به حداکثر می رساند و فقط زمانی که شامل نیاز به تسلط بر دیگران باشد ، بار منفی دارد .

بندورا (۱۹۷۷) معتقد است که رفتار آدمی به طور عمده یک رفتار خودتنظیم است . از جمله چیزهایی که انسان از تجربه مستقیم و یا غیر مستقیم جانشینی می آموزد معیارهای عملکرد است و پس از آن که این معیارها آموخته شدند ، پایه ای برای ارزشیابی کردارهای فرد می‌شوند . معیارهای سخت برای ارزشیابی خود ، در شکل های افراطی به واکنش های افسردگی ، دلسردی درازمدت ، احساس بی ارزشی و بی هدفی می انجامند از دید بندورا کار کردن بر روی هدف هایی که بسیار دور یا دشوار هستند ، می‌توانند نا امید کننده باشند (همان گونه که کمال گرایان عمل می‌کنند ) ، بنا براین هدف های دارای درجه دشواری متوسط برانگیزاننده تر و ارضاکننده تر هستند .

هاماچک^[۱۲۰] (۱۹۷۸) دو نوع کمال گرایی بهنجار و روان آزرده را تفکیک نمود و نوع بهنجار را اینگونه توصیف نمود : این بعد شامل انتخاب انتظارات و اهداف واقع گرایانه و معقول است و با نیاز به پیشرفت برانگیخته می شود و هم تبیین کننده محدودیت ها و هم نقاط قوت است و اگر همراه با تلاش باشد ، باعث افزایش حس رضایت و عزت نفس فرد نیز می شود .

این افراد بیشتر روی نقاط قوت خود و اینکه چطور کارها را انجام دهند ، تمرکز می‌کنند .

آن ها از انجام دادن کارها با جد و جهد بسیار لذت می‌برند و در صورت اقتضای موقعیت و کاستن از دقت وسواسی خود ، احساس ناراحتی نمی کنند . بعد دوم یا بعد روان آزرده ، با ویژگی انتخاب اهداف غیر واقع گرایانه مشخص می شود که با ترس از شکست راه اندازی می شود .

در این بعد با افرادی سروکار داریم که تلاش هایشان –حتی بهترین آن ها –هرگز خوب و کافی به نظر نمی رسد . همیشه به نظرشان می‌رسد که آن ها می توانستند و باید بهتر عمل می‌کردند به نظر می‌رسد کمال گرایان روان آزرده هر گز نمی توانند کارها را آنقدر که دلشان می‌خواهد ، خوب انجام دهند .اسپنس^[۱۲۱] و هلمریش^[۱۲۲] (۱۹۸۳) نیز درباره رفتار کمال گرایانه معتقد بودند که لازم است بین آنهایی که تلاش می‌کنند و توان بالقوه خود را به حداکثر می رسانند و آنهایی که بر موقعیت خود نسبت به دیگران تأکید می‌کنند ؛ تمایز قائل شد .

قطعنامه در ماده ۲ به ویژه شناسایی و توسعه اجرای پروبیشن یا تدابیر مشابه ‌در مورد مجرم و مساعدت و نگداری تحت نظارت در خلال دوره تعیین شده در حکم را به گونه‌ای که مشوق بازسازی و کنترل رفتار وی باشد پیشنهاد می‌کند.

بعد از دهه ۱۹۶۰ کمیته فرعی اروپایی ویژه مسائل جنایی تغییرات اجرای تدابیر جایگزین را مورد بررسی قرار داد؛ که پیشنهادش منجر به قطعنامه شماره ۱-۷۰ کمیسیون وزرا ‌در مورد «سازمان اجرایی، تدابیر نظارت و مراقبت بعد از خروج، مجازات مشروط و مجرمین به صورت مشروط آزاد» گردید. این قطعنامه و گزارش همراه آن که در ۱۹۷۰ منتشر شد اولین اقدام برای طرح قواعد حداقل راجع به اعمال تدابیر غیرسالب آزادی است و در آن راجع به تحقیق قبل از مجازات، الزامات مربوط به دوره پروبیشن و آزادی مشروط و سازمان و کارکنان آن ها و ضمانت اجرای طفره رفتن از نظارت و الزامات غیر مهم توسط متصدیان آن ها پیشنهادهایی ارائه گردید. ماده ۱ این قطعنامه به دولت‌های عضو پیشنهاد می‌کند: «امکان به تعویق انداختن یا کاهش محدودین‌ها برای اجرای تدابیر مشروط (مربوط به گروه مجرمین یا جرایم) که مانع فردی کردن مجازات است را بررسی کنند».

پیشنهادهای کمیته فرعی دیگر کمیته اروپایی ویژه مسائل جنایی در قالب قطعنامه ۱۷-۷۳ که به بررسی درمان بزرگسالان در محکومیت‌های کوتاه‌ مدت سالب آزادی پرداخته بود به دولت‌های عضو توصیه نمود که تمام مراحل ممکن برای محدود کردن چنین مجازات‌هایی را اتخاذ نمایند و امکانات مساعدی که در نتیجه اجرای پروبیشن کوتاه‌مدت فراهم می‌گردد، از جمله درمان تجربی را بررسی کنند. در سطح قانون‌گذاری و اداری دسته‌ای از تدابیر درجه‌بندی شده دقیق، نیمه زندانی و آزادی را توسعه دهند (مثل نیمه آزادی، بازداشت پایان هفته‌ای، خدمات اجتماعی، جریمه، پروبیشن و محرومیت از حقوق و غیره).

با عنایت ‌به این که برخی از تدابیر فوق مثل نیمه آزادی سال‌ها در بعضی کشورها در حال اجرا بود و برخی نیز در تعدادی از کشورها در مرحله آزمایش بود (مثل خدمات اجتماعی در انگلستان) بررسی موارد جدیدتری ضروری بود که به تصویب قطعنامه ۱۰-۷۶ ‌در مورد «برخی تدابیر جایگزین حبس» منجر شد. این قطعنامه به دولت‌های عضو توصیه می‌کند:

۱- قانون‌گذاری‌های‌شان را به منظور برطرف ساختن موانع حقوقی اعمال جایگزین‌های زندان بررسی کنند.

۲- جایگزین‌های موجود را گسترش دهند، مثلاً روش‌های جدید پروبیشن متضمن افزایش استفاده از امکانات اقامتی برای افراد تحت آزمایش، جریمه‌های متناسب با منبع درآمدهای مجرمین (جریمه روز) اعمال محرومیت (مثل گرفتن گواهی‌نامه رانندگی) یا ضبط اموال به عنوان جایگزین مستقل حبس.

۳- جایگزین‌های جدید مجازات حبس را بررسی کنند (مثل تدابیر کیفری که به سادگی نشان‌دهنده مجرمیت هستند اما مجازاتی به مجرم اعمال نمی‌شود، تعویق مجازات، کار عام‌المنفعه نیمه بازداشت).

در ۱۹۸۵ دومین کنفرانس مدیران سازمان زندان‌های کشورهای عضو شورای اروپا «جایگزین زندان» را در کشورهای عضو شورای اروپا مورد بررسی قرار دادند و در طی آن وضعیت جایگزین‌های جدید و جایگزین‌های سنتی در این کشورها و تأثیر آن ها در پیشگیری از تکرار جرم مورد بحث قرار گرفت.

در ژوئن ۱۹۸۶ نیز کمیسیون اروپایی مسائل جرم تصمیم به تنظیم قواعد حداقل رفتار (اصلاحی) غیرسالب آزادی را اتخاذ نموده و بالاخره در ۱۹ اکتبر ۱۹۹۲ «قواعد اروپایی درباره ضمانت‌ اجراها و اقدامات اجتماعی» تدوین و دول عضو به اتخاذ و اجرای سیاست جایگزینی در قالب کیفر سالب آزادی ترغیب شده‌اند.

علاوه بر فعالیت‌های شورای اروپا تلاش‌های منطقه‌ای توسط سایر مراکز ملی و منطقه‌ای در زمینه سیاست جایگزینی بسیار اندک بوده است. از فعالیت‌های قابل توجه در این زمینه می‌توان همکاری مرکز غربی مطالعات امنیت و آموزش^[۱۰۸] را در برگزاری کنفرانس بین‌المللی سازمان ملل متحد درباره تحقیقات و پیشگیری از جرم با تأکید بر مطالعه جایگزین‌های کیفر زندان در ژانویه ۱۹۸۸ و همچنین نقش مؤسسه منطقه‌ای آسیا و خاور دور پیشگیری از جرم و اصلاح بزهکاران^[۱۰۹] را در تنظیم قواعد حداقل ملل متحد درباره تهیه و تنظیم اقدامات غیرسالب آزادی نام برد. ^[۱۱۰] هر چند نتیجه کار این دو مؤسسه منطقه‌ای در تصویب قواعدی در سطح بین‌المللی مؤثر واقع شد لیکن کشورهای منطقه نیز به عنوان اعضای سازمان ملل متحد می‌توانند از آن بهره‌مند شوند.

۴-۲- مبحث دوم- اقدامات انجام شده در حقوق داخلی (ملی) کشورها در زمینه توسعه جایگزین‌های کیفر حبس

مهم‌ترین مرحله توسعه تدابیر جایگزینی تجلی آن در سیاست جنایی تقنینی کشورهاست.

در واقع با رسمیت یافتن این تدابیر در نظام‌های کیفری امکان دستیابی به اهداف جایگزینی مجازات سالب آزادی فراهم می‌گردد.

هر چند مدت‌ها قبل سیاست محدود کردن مجازات سالب آزادی توسط دانشمندان مورد بحث قرار گرفته و در برخی کشورها تحت بررسی و در مواردی نیز مورد عمل واقع گردیده بود، لیکن بدون تردید تلاش‌های بین‌المللی و منطقه‌ای در معرفی و بسط سیاست جایگزینی مجازات سالب آزادی تأثیر بسزایی داشته است. تلاش‌های بین‌المللی و منطقه‌ای که به صورت قطعنامه‌ها و توصیه‌نامه‌ها به کشورهای عضو ارائه شد زمانی مثمر ثمر واقع می‌شود که قانون‌گذاری‌های ملی با پیروی از آن در نظام کیفری متبوع خود تحولاتی را ایجاد کرده و با تصویب مقررات کیفری که متضمن رعایت توصیه های مربوط به تدابیر غیرسالب آزادی است در جهت توسعه آن گام بردارند.

در نظام کیفری ایران چنان که در مبحث مربوط به تفصیل بیان خواهیم کرد از بدو قانون‌گذاری کیفری در سال ۱۳۰۴ تحدید مجازات سالب آزادی تحت تأثیر یافته های جرم‌شناسی و کیفرشناسی مورد توجه قرار گرفته و به تدریج توسعه و تحولاتی را با توجه به شرایط اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی شاهد بوده است. در این گفتار به اجمال جدیدترین اقدامات قانون‌گذاری‌های ملی در زمینه جایگزینی‌های مجازات سالب آزادی در چند کشور اروپایی به عنوان نمونه مورد بررسی قرار می‌گیرد.

۴-۲-۱- گفتار اول – توسعه جایگزین‌های کیفر حبس در نظام کیفری فرانسه

برای مبارزه با مجازات‌های سالب آزادی اقدامات مهمی از ۱۹۷۵ که قانون مصوب ۱۱ ژوئیه اجازه استفاده از مجازات‌های تکمیلی را به عنوان مجازات اصلی به جای حبس داده بود صورت گرفت. «به علاوه قانون‌گذاری تصویب شده در ۱۹۸۳ امکان وضع مجازات‌های جایگزین مثل جریمه، احکام مراقبت و آزمایش و طرح‌های میانجیگرانه را توسعه داد. . . در ۱۹۸۳ کار به نفع عموم که بین ۴۰ تا ۲۴۰ ساعت خدمات اجتماعی را شامل می‌شود ایجاد و در ۱۹۸۷ به اکثر جرایم رانندگی برای جایگزینی مجازات‌های تا ۶ ماه حبس توسعه یافت».

• • بین دانش مدیریتی مدیران ستادی با درجه تحصیلی بالاتر و پایین‌تر تفاوت معناداری وجود ندارد؛

  

• • بین دانش مدیریتی مدیران ستادی با سابقه وکم سابقه آموزشی تفاوت معناداری وجود ندارد؛

• بین دانش مدیریتی مدیران ستادی با سابقه وکم‌ سابقه مدیریتی تفاوت معناداری وجود ندارد.

پورپیرعلی (۱۳۸۲) به بررسی ” رابطه میزان مشارکت در تصمیم گیری‌های مدیریتی با سطح روحیه اعضای هیات علمی” پرداخته است . در این پژوهش ۱۶۵ نفر از اعضای هیات علمی دو دانشگاه اصفهان و علوم پزشکی اصفهان با بهره گرفتن از روش نمونه گیری چند مرحله ای متناسب با حجم به نسبت ۷۳ به ۹۲ انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS انجام شده و نتایج نشان داد که بین میزان مشارکت اعضای هیئت علمی در تصمیم‌گیری‌های مدیریتی با سطح روحیه آن ها رابطه وجود دارد. میزان مشارکت اعضای هیئت علمی در تصمیم‌گیری‌های آموزشی باعث افزایش تعلق خاطر آن ها می‌شود. همچنین میزان مشارکت اعضای هیئت علمی در تصمیم‌گیری‌های اداری، بعد عقلانیت روحیه آن ها را تقویت می‌کند. بین میزان مشارکت اعضای هیئت علمی در تصمیم‌گیری‌های پژوهشی با بعد همانندی نیز رابطه وجود دارد. بین میزان مشارکت اعضای هیئت علمی ‌بر اساس متغیرهای جمعیت شناختی تفاوت معنادار مشاهده نگردید. بین سطح روحیه اعضای هیئت علمی با توجه به سنوات خدمت آن ها تفاوت مشاهده شد. بیشترین میزان مشارکت اعضای هیئت علمی در تصمیم‌گیری‌های مدیریتی مربوط به تصمیم‌گیری پژوهشی و کمترین میزان مشارکت مربوط به تصمیم‌گیری آموزشی بود. همچنین رتبه‌بندی ابعاد سه گانه روحیه نمونه آماری نشان داد که سطح روحیه آن ها در بعد عقلانیت بالاتر و در بعد تعلق خاطر نسبت به سایر ابعاد پایین تر بود.

رهنورد و رادمنش (۱۳۸۲) در مقاله ای تحت عنوان “تصمیم گیری مشارکتی و تعهد سازمانی” به بررسی رابطه بین مشارکت و تعهد سازمانی می‌پردازند. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه مدیران، اعضای هیات علمی، کارشناسان و کمک کارشناسان مرکز آموزش مدیریت دولتی بوده که جمعا ۲۱۲ نفر بوده اند و از میان آن ها ۱۳۶ نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شده اند. نتایج نشان داد که مشارکت کارکنان در تصمیم گیری، افزایش تعهد سازمانی کارکنان را در پی دارد. در این مقاله رابطه بین مشارکت و تعهد سازمانی در پرتو متغیرهای وضعی (سازمانی و فردی) بررسی شده است . یافته های پژوهش حاضر وجود رابطه وضعی را مورد تأیید قرار می‌دهد.

روحی(۱۳۷۹) پژوهشی با عنوان “بررسی رابطه بین شیوه های تصمیم‌گیری مدیران با سلامت سازمانی مدارس متوسطه شهر اصفهان” انجام داد. برای بررسی شیوه تصمیم‌گیری مدیران از مدلی که تصمیم‌گیری را شامل سه شیوه (آمرانه، مشورتی، و مشارکتی) می‌دانست استفاده کرد و جهت بررسی ابعاد سلامت سازمانی از هفت بعد (یگانگی نهادی، نفوذ مدیر، ملاحظه‌گری، ساخت‌دهی، حمایت منافع، روحیه، و تأکید علمی) استفاده شد. به طور کلی نتایج تحقیق بیانگر آن است که اگر مدیران مدارس در به کار بردن تصمیم‌گیری مشارکتی اهتمام ورزند، سلامت سازمانی مدرسه آنان در تمام ابعاد بهبود خواهد یافت.

حیدری (۱۳۷۷) در پایان نامه دوره کارشناسی ارشد خود با عنوان “بررسی میزان مشارکت دبیران مدارس متوسطه دخترانه و پسرانه شهر شیراز در تصمیم گیری‌های مدیران مدارس در سال تحصیلی ۱۳۷۷- ۱۳۷۸ ” بررسی نظرات دبیران مدارس متوسطه شهر شیراز را پیرامون مشارکت در تصمیم گیری‌های مدیران مدارس را در سه بعد پرورشی، آموزشی، و مالی-اداری بررسی ‌کرده‌است. نتایج نشان داد در زمینه مشارکت در تصمیمات، بیشترین مشارکت مربوط به دبیران زن می‌باشد و بین نواحی مختلف در زمینه تصمیم گیری مالی-اداری تفاوت وجود دارد. رشته‌های علوم انسانی بیشتر در تصمیمات مالی دخالت دارند و رشته‌های علوم تجربی در تصمیمات پرورشی و آموزشی بیشتر مشارکت می‌کنند. دبیران دارای مدارک بالاتر گرایش به مشارکت در تصمیمات مالی اداری داشته و از نظر سابقه خدمت بیشترین مشارکت مربوط به دبیران با سابقه در تصمیمات پرورشی و مالی و اداری است اما در تصمیمات آموزشی دبیران کم سابقه مشارکت بیشتری دارند.

ابراهیمی (۱۳۷۵) در پایان نامه خود تحت عنوان ” بررسی الگوهای تصمیم گیری مدیران مدارس راهنمایی شهر اصفهان ‌بر اساس نظرات دبیران ” به بررسی‌ نظرات‌ دبیران‌ ‌در مورد الگوهای‌ تصمیم‌گیری‌ مدیران‌ مدارس‌ راهنمایی ‌شهر اصفهان‌ ‌ که‌ در برخورد با مسائل‌ مختلف‌ از قبیل‌ انضباطی‌ ، اداری،‌ و آموزشی‌ مورد استفاده‌ قرار می‌دهند پرداخته است. الگوهای‌ مورد نظر عبارتند از الگوی‌ تصمیم‌ گیری‌ فردی‌، مشورتی‌، مشارکتی‌ و گروهی‌. برای‌ انجام‌ این‌ تحقیق‌ از جامعه‌ آماری‌ مورد نظر ۱۸۲ نفر از طریق‌ روش‌ نمونه‌گیری‌ طبقه‌ای‌ به صورت ‌تصادفی‌ انتخاب‌ گردید تا ‌در مورد الگوهای‌ تصمیم‌ گیری‌ مدیرانشان‌ اظهار نظر نمایند. سئوالات‌ ویژه‌ این‌ تحقیق‌ عبارتند از ۱٫ آیا مدیران‌ در برخورد با مسائل‌ مختلف‌ از الگوی‌ تصمیم‌ گیری‌فردی‌- مشورتی‌ و گروهی‌ استفاده‌ می‌‌نمایند (که‌ در چهار فرضیه‌ جداگانه‌ تجزیه‌ و تحلیل‌ گردید). ۲٫ آیا تفاوت‌ معنی‌ داری‌ بین‌ الگوهای‌ تصمیم‌ گیری‌ مدیران‌ مرد و زن‌ ، دارای‌ تحصیلات‌ مدیریت‌ و فاقد آن‌ و باسابقه‌ و کم‌ سابقه‌ وجود دارد (که‌ در سه‌ فرضیه‌ جداگانه‌ تجزیه‌ و تحلیل‌ گردید). نتایج‌ این‌ تحقیق‌ نشان‌ داد که‌ تصمیم‌ گیری‌ فردی‌ مدیران‌ در مسائل‌ اداری‌ در بالاترین‌ حد و مسائل‌ آموزشی‌ در پائین‌ترین‌حد است‌، تصمیم‌ گیری‌ مشورتی‌ در مسائل‌ آموزشی‌ در بالاترین‌ حد و در مسائل‌ اداری‌ در پایین‌ترین‌حد است‌، تصمیم‌ گیری‌ مشارکتی‌ در مسائل‌ انضباطی‌ در بالاترین‌ حد و در مسائل‌ اداری‌ در پایین‌ترین‌ حد، ونهایتاً تصمیم‌ گیری‌ گروهی‌ در مسائل‌ آموزشی‌ در بالاترین‌ حد و در مسائل‌ اداری‌ در پائین‌ترین‌ حد است‌.

همچنین‌ نتایج‌ این‌ تحقیق‌ تفاوت‌ معنی‌ داری‌ را بین‌ مدیران‌ مرد و زن‌ در استفاده‌ از الگوی‌تصمیم‌گیری‌ فردی‌ نشان‌ می‌دهد. به‌ این‌ معنی‌ که‌ مدیران‌ زن‌ بیشتراز مدیران‌ مرد از الگوی‌ تصمیم‌ گیری‌فردی‌ استفاده‌ می‌نمایند. اما این‌ تفاوت‌ در استفاده‌ از سایر الگوها معنی‌ دار نیست‌. ‌در مورد تفاوت‌الگوهای‌ تصمیم‌ گیری‌ مدیران‌ دارای‌ تحصیلات‌ مدیریت‌ و فاقد آن‌ نتیجه‌ نشان‌ می‌دهد که‌ مدیران‌ دارای‌تحصیلات‌ مدیریت‌ بیشتر از سایر مدیران‌ از الگوهای‌ تصمیم‌ گیری‌ مشورتی‌، مشارکتی،‌ و گروهی‌ استفاده ‌می‌نمایند؛ که‌ این‌ تفاوت‌ در استفاده‌ از الگوی‌ تصمیم‌ گیری‌ فردی‌ معنی‌ دار نیست‌ . همچنین‌ نتایج‌ این‌تحقیق‌ وجود تفاوت‌ بین‌ مدیران‌ با سابقه‌ و کم‌ سابقه‌ را در استفاده‌ از الگوهای‌ تصمیم‌ گیری‌ مشورتی‌ وگروهی‌ نشان‌ می‌دهد؛ به‌ این‌ معنی‌ که‌ مدیران‌ با سابقه‌ بیشتر از الگوهای‌ فوق‌ استفاده‌ می‌نمایند. اما ‌در الگوهای‌ دیگر تفاوتی‌ مشاهده‌ نگردید.

۲-۱۱-۲- پژوهش‌های خارجی