(همان:۲۶۶)
یارسود از شرفم سر به ثریّا ودریغا که به پایش سر تعظیم به شکرانه نسودم
(همان:۲۹۳)
خرما آن جان علوی کز کف حور بهشت وقت رفتن با لبی خندان گلی بویید و رفت
(همان: ۱۴۴)
دریغا دولت دیدار جانان دریغا صحبت یاران جانی
(همان:۴۱۷ )
ان نسبت
به هم مانند شیرینان و لیکن مرا شهدی است بی مانند از آن لب
(همان: ۹۸)
به یاد گوشه چشم تو ای کمان ابرو چومن به کوی خراباتیان خرابی نیست
(همان: ۱۳۵)
خیال رفتگان، شب تا سحر در جانم آویزد خدایا این شب آویزان چه می خواهند از جانم
(همان: ۳۱۱)
رقت کند به حال من این سربریده شمع ای روشنان حواله به سوز و گداز کن
(همان: ۳۴۶)
میان طا ئران عرش آشیانی به بزم قدسیان بالا نشینی
(همان: ۴۲۶)
به خار و خشت و خارا پرورانده نه در دامان پیراهن حریران
(همان: ۵۶۱)
سهی قدان، رشادت را گوا هان سیه چشمان، سعادت را بشیران
(همان: ۵۶۱)
قید حالت
گوش کن ناله این نی که چو لالای نسیم اشگریزان به نوای بم و زیر آمده است
(همان: ۱۱۲)
پایه های کلبه من چون دلم لرزان و ریزان لیکن اصطبل فلانی پایه ای استبر دارد
(همان: ۱۵۶)
به اسکی بازها ما ند که پایی همه لغزان و لیزان دارد این عمر
(همان: ۲۵۶)
زنان را گو نیا مـد سر فــرازی ازاینپا درهوایان، سربه زیران
(همان: ۵۶۱)
گاهی شاعر به تبع کلماتی مانند ترکستان، هندوستان با بهره گرفتن از پسوند ستان که پسوند مکان است، قید مکان می سازد ماند شکرستان، نگارستان و …
سوسنستان که هم آهنگ صبا می رقصید غرق بوی گل و غوغای هزار آمده بود
(همان: ۲۳۳)
اگر نه این قلمستان همه کلاغستان برای بلبل و قمری هم آشیان بودی

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

(همان: ۵۸۲)
بکفر زلف تو آن شانه چون یکی شمشیر که صف شکافته آشوب کافرستان را
(همان: ۸۵)
شهریار از شکرستان غزل شاید اگر چون تویی طوطی شکرشکن آیدبیرون
(همان:۳۶۲)
نگذرد شاهد ما بر شکرستان و فا شهریارا همه گرطوطی شیرین سخنی
(همان:۴۲۴)
نکهت باغ گل ونزهت نارنجستان از نسیمم بنوازند مشام ای شیراز
(همان:۲۵۹)
اما ز مدیح آذ رستان بس کن که نصیب کافرستان
(همان: ۷۰۱)
کاربرد قید تشبیه مانستن،گویی
خطوط دفتر من سیم ساز را ماند قلم معاینه، مضراب سر به راه من است
(همان: ۱۱۱)
به شعرت شهریارا، بی دلان تا عشق می ورزند نسیم وصل را ماند نوید طبع دیوانت
(همان: ۱۴۸)
خزان خواهیم شدساقی کنون مستی غنیمت دان که لاله ساغروشبنم شراب ناب را ماند
(همان:۲۰۲)
بنفشه دخترشکرلب دهقان نماید لیک مغیلانش به صدنیش زبان ارباب را ماند
(همان:۲۰۳ )
ا ختران گویی اخگرا نستند خیمه خاکستری کنند سحاب