شبکه ­های نظیر به نظیر
تعریف­های مختلفی از سیستم نظیر به نظیر ارائه شده است که به طور کلی آن را سیستمی می­دانند برای اشتراک منابع و سرویس­های کامپیوتر با انجام تبادل مستقیم بین آن­ها و در محیطی که اتصالات پایدار و آدرس های قابل پیش ­بینی وجود ندارد و سیستم نمی­تواند متکی به یک سرویس­ دهنده متمرکز باشد استفاده می­ شود.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

در یک شبکه نظیر به نظیر هیچ سرویس ­دهنده­ای وجود ندارد و یا بین کامپیوترها درجه­بندی صورت نمی­گیرد. تمام کامپیوترها یکسان هستند و از این رو نظیر یکدیگر می­باشند. عموما هر کامپیوتر به عنوان یک سرویس گیرنده^[۲۷] و یک سرویس دهنده^[۲۸] عمل می­ کند و هیچ یک مسئول اداره کردن کل شبکه نمی­باشند. در این نوع شبکه­ ها کاربر هر کامپیوتر مشخص می­ کند که چه داده­هایی در کامپیوترش در شبکه به اشتراک گذاشته شود و کاربران مسئول کامپیوتر خود و امنیت آن می­باشند.
شبکه نظیر به نظیر یک نوع شبکه ساده است و از آن­جایی که هر کامپیوتر خودش به عنوان یک سرویس گیرنده و یک سرویس دهنده کار می­ کند، دیگر نیازی به یک سرویس دهنده مرکزی و قدرتمند نیست و در نتیجه شبکه ­های نظیر به نظیر نسبت به شبکه ­های سرویس دهنده محور ارزان­تر هستند.
شبکه نظیر به نظیر می ­تواند خالص یا ترکیبی^[۲۹] باشد. در مدل خالص هیچ سرویس دهنده متمرکزی وجود ندارد. در مدل ترکیبی، هر گره از طریق یک سرویس دهنده به سیستم وارد می­ شود که این سرویس دهنده می ­تواند برای شناسایی گره و اطلاعات دارای مجوز ورود بکار رود. بعد از ورود به سیستم جفت­ها بطور مستقیم و بدون دخالت سرویس دهنده با هم ارتباط برقرار
می­ کنند.
شبکه ­های نظیر به نظیر هنگامی مورد استفاده قرار می­گیرند که :

1. 1. تعداد کامپیوترها از ۱۰ کمتر باشد.

1. 1. تمام کاربران در یک مکان قرار گرفته باشند.

1. 1. امنیت شبکه مهم نباشد.

1. 1. در آینده نیازی به توسعه شبکه نباشد.

در ادامه نمونه ­ای از شبکه ­های نظیر به نظیر نشان داده شده است [۱۸، ۲۶].
شکل ۱-۲- نمونه ­ای از شبکه ­های نظیر به نظیر
انتخاب یک روش نظیر به نظیر معمولا به دلیل یک یا چند مورد از اهداف زیر صورت می­گیرد.
تقسیم و کاهش هزینه
راه ­اندازی یک سیستم متمرکز که بتواند از سرویس گیرنده­های زیادی پشتیبانی کند، هزینه زیادی را به سرویس دهنده تحمیل خواهد کرد. معماری نظیر به نظیر می ­تواند کمک کند تا این هزینه بین تمام گره­ها تقسیم شود.
افزایش قابلیت اعتماد
بدلیل عدم وجود یک منبع قدرتمند مرکزی، قابلیت اعتماد در سیستم یکی از اهداف مهم به شمار می ­آید و بنابراین باعث نوآوری­های الگوریتمی در این زمینه می­ شود.
افزایش خودمختاری
در بسیاری از موارد کاربران در یک شبکه توزیع مایل نیستند که متکی به یک سرویس دهنده متمرکز باشند چون متکی بودن به یک سرویس دهنده متمرکز باعث محدود بودن آن­ها
می­ شود. مثلا در مورد کاربرد اشتراک فایل، کاربران می­توانند بطور مستقیم فایل­های یکدیگر را دریافت کنند بدون آن­که متکی به یک سرویس دهنده متمرکز باشند که ممکن است مجوز دریافت فایل را به آن­ها ندهد.
گمنامی
این واژه وابسته به همان خودمختاری می­ شود. کاربران ممکن است مایل نباشند که هیچ کاربر دیگری یا سرویس دهنده­ای اطلاعاتی در مورد سیستم آن­ها داشته باشد. با بهره گرفتن از یک سرویس دهنده مرکزی نمی­ توان از گمنامی مطمئن بود، چون حداقل سرویس دهنده باید بگونه­ای بتواند سرویس­گیرنده را شناسایی کند، مثلا با بهره گرفتن از آدرس اینترنتی آن. با بهره گرفتن از معماری نظیر به نظیر چون پردازش­ها به صورت محلی انجام می­ شود، کاربران
می­توانند از دادن اطلاعاتی در مورد خودشان به دیگران اجتناب کنند.
پویایی
فرض اولیه سیستم­های نظیر به نظیر این است که در یک محیط کاملا پویا قرار داریم. منابع و گره­ها می­توانند آزادانه به سیستم وارد و از آن خارج شود.
شبکه ­های سرویس دهنده محور
در محیطی که تعداد کامپیوترها زیاد باشد شبکه ­های نظیر به نظیر مناسب نمی ­باشد و از این رو شبکه­ ها باید دارای سرویس دهنده مشخصی باشند. سرویس دهنده تنها به عنوان سرویس دهنده عمل می­ کند و نیاز اجزای شبکه را سریعا برآورده می­ کند و امنیت فایل­های شبکه را بر عهده دارد.
هنگامی که اندازه و ترافیک شبکه افزایش می­یابد بیش از یک سرویس دهنده در شبکه مورد نیاز است. تقسیم کارها بین سرویس دهنده­ها تضمین کننده اجرای هر کار به بهترین روش ممکن در شبکه است. نمونه ­ای از شبکه ­های سرویس دهنده محور در شکل ۱-۳ نشان داده شده است [۱۸].
شکل ۱-۳- نمونه ­ای از شبکه ­های سرورمحور
۱-۲-۱- ساختار شبکه
ساختار شبکه به شکل شبکه اشاره دارد. چگونگی اتصال گره­های مختلف در یک شبکه به یکدیگر و انتقالات بین آن­ها با ساختار شبکه معین می­گردد. چهار نوع معمول از ساختار شبکه موجود است که در ادامه به آن اشاره می­کنیم.
۱-۲-۱-۱- ساختار گذر^[۳۰]
در این ساختار تمام وسیله­ ها به یک کابل مرکزی به نام گذر یا ستون فقرات^[۳۱] متصل هستند. سادگی، کم هزینه بودن و توسعه آسان این شبکه از نقاط قوت آن است و نقطه ضعف عمده این شبکه آن است که اگر کابل اصلی که به عنوان پل ارتباطی بین کامپیوتر­های شبکه است، قطع شود، کل شبکه از کار خواهد افتاد [۱۸].
شکل ۱-۴- ساختار گذر
۱-۲-۱-۲- ساختار ستاره­ای^[۳۲]
در این ساختار تمام وسیله­ ها به یک هاب^[۳۳] مرکزی متصل هستند. گره­ها با عبور داده ­ها از هاب با یکدیگر ارتباط دارند. نقطه ضعف این شبکه این است که عملیات کل شبکه به هاب وابسته است و اگر هاب از کار بیافتد کل شبکه از کار خواهد افتاد.
نقاط قوت شبکه ستاره­ای عبارتند از:

1. 1. نصب شبکه با این ساختار ساده است.

1. 1. توسعه شبکه با این ساختار به راحتی انجام می­ شود.

1. اگر یکی از خطوط متصل به هاب قطع شود فقط یک کامپیوتر از شبکه خارج
   می­ شود [۱۸].