مسیر سردرگمی هویت به رفتار مشکل‎آفرین مثبتِ معنادار است: نتایج جدول ۶ـ۴ مبیّن آن است که مسیر سردرگمی هویت به رفتار مشکل‎آفرین با ضریب پارامتر استاندارد (۲۲/۰ = B) و با t برابر با ۲۲/۲ از لحاظ آماری معنادار است؛ بدین ترتیب، این فرضیه تأیید می‎شود.
بخش نخست : فرضیه۲

ـ مسیرهای بین متغیرهای زیر منفیِ معنادارند:
مسیر کنش‎وری خانوادگی (گزارش نوجوان) به سردرگمی هویت، مسیر کنش‎وری خانوادگی (گزارش والد) به سردرگمی هویت، مسیر کنش‎وری مدرسه به سردرگمی هویت، مسیر حمایت همسال به سردرگمی هویت، مسیر انسجام هویت به رفتار مشکل‎آفرین، مسیرکنش‎وری خانوادگی (گزارش نوجوان) به رفتار مشکلـ آفرین، مسیر کنش‎وری خانوادگی (گزارش والد) به رفتار مشکل‎آفرین، مسیرکنش‎وری مدرسه به رفتار مشکل‎آفرین، مسیر حمایت همسال به رفتار مشکل‎آفرین

همان‎طور که ملاحظه می‎شود، فرضیه ۲ از نه فرضیه فرعی تشکیل شده است که در ادامه هریک را به‎طور جداگانه بررسی می‎کنیم.
مسیر کنش‎وری خانوادگی (گزارش نوجوان ) به سردرگمی هویت منفیِِ معنادار است: نتایج جدول ۷ـ۴ مبین آن است که مسیر کنش‎وری خانوادگی ( گزارش نوجوان) به سردرگمی هویت با ضریب پارامتر استاندارد (۶۹/۰ـ = B) و با t برابر با ۴۴/۶ـ از لحاظ آماری معنادار است؛ بدین ترتیب، این فرضیه تأیید
می‎شود.
مسیر کنش‎وری خانوادگی (گزارش والد) به سردرگمی هویت منفیِِ معنادار است: نتایج جدول ۷ـ۴ حاکی از آن است که مسیر کنش‎وری خانوادگی (گزارش والد) به انسجام هویت با t کمتر از ۹۶/۱ و ضریب پارامتر استاندارد ۰۷/۰ از لحاظ آماری معنادار نیست؛ در نتیجه، این فرضیه تأیید نمی‎شود.
مسیر کنش‎وری مدرسه به سردرگمی هویت منفیِِ معنادار است: نتایج جدول ۷ـ۴ نشان می‎دهد که این مسیر با ضریب پارامتر استاندارد (۰۱/۰ = B) و با t برابر با ۰۸/۰ از لحاظ آماری معنادار نیست؛ بدین ترتیب، این فرضیه تأیید نمی‎شود.
مسیر حمایت همسال به سردرگمی هویت منفیِِ معنادار است: نتایج جدول ۷ـ۴ حاکی از آن است که این مسیر با ضریب پارامتر استاندارد (۰۹/۰ـ = B) و با t برابر با ۲۸/۱ـ از لحاظ آماری معنادار نیست؛ بدین ترتیب، این فرضیه تأیید نمی‎شود.
مسیر انسجام هویت به رفتار مشکل‎آفرین منفیِِ معنادار است: بر اساس نتایج جدول ۶ـ۴، این مسیر با ضریب پارامتر استاندارد (۰۷/۰= B) و با t برابر با ۱۵/۱ از لحاظ آماری معنادار نیست؛ بدین ترتیب، این فرضیه تأیید نمی‎شود.
مسیر کنش‎وری خانوادگی (گزارش نوجوان) به رفتار مشکل‎آفرین منفیِ معنادار است: نتایج جدول ۷ـ۴ مبیّن آن است که مسیر کنش وری خانوادگی (گزارش نوجوان) به رفتار مشکل‎آفرین با ضریب پارامتر استاندارد (۳۶/۰ـ = B) و با t برابر با ۰۰/۳ـ از لحاظ آماری معنادار است؛ بدین ترتیب، این فرضیه تأیید
می‎شود.
مسیر کنش‎وری خانوادگی (گزارش والد) به رفتار مشکل‎آفرین منفیِ معنادار است: نتایج جدول ۷ـ۴ حاکی از آن است که مسیر کنش‎وری خانوادگی (گزارش والدین) به انسجام هویت با t کمتر از ۹۶/۱ و ضریب پارامتر استاندارد ۰۰/۰ از لحاظ آماری معنادار نیست؛ در نتیجه، این فرضیه تأیید نمی‎شود.
مسیر کنش‎وری مدرسه به رفتار مشکل‎آفرین منفیِ معنادار است: نتایج جدول ۷ـ۴ مبیّن آن است که مسیر کنش‎وری مدرسه به رفتار مشکل‎آفرین با ضریب پارامتر استاندارد (۱۵/۰ـ = B) و با t برابر با ۹۷/۱ـ از لحاظ آماری معنادار است؛ در نتیجه، این فرضیه تأیید می‎شود.
مسیر حمایت همسال به رفتار مشکل‎آفرین منفیِ معنادار است: نتایج جدول ۷ـ۴ نشان می‎دهد که مسیر حمایت همسال به رفتار مشکل‎آفرین با ضریب پارامتر استاندارد (۰۲/۰= B) و با t برابر با ۲۸/۰ از لحاظ آماری معنادارنیست؛ در نتیجه، این فرضیه تأیید نمی‎شود.
بخش دوم: سؤال ۱

تا چه حد رابطه عوامل بافتی (کنش‎وری خانوادگی، کنش‎وری مدرسه و حمایت همسال) با رفتار مشکلـ آفرین، مستقیم یا غیر مستقیم از خلال فرایندهای هویت شخصی (انسجام هویت و سردرگمی هویت) است؟

بر اساس نتایج جدول ۷ـ۴، رابطه کنش‎وری خانوادگی (گزارش نوجوان) با متغیرهای هویت (انسجام هویت و سردرگمی هویت) از لحاظ آماری معنادار است و دیگر متغیرها با هیچ یک از متغیرهای هویت رابطه معناداری ندارد. برای همین، میزان رابطه غیر مستقیم را صرفاً برای کنش‎وری خانوادگی (گزارش نوجوان) بررسی کردیم. برای محاسبه این میزان ( نقل از شوارتز و دیگران، ۲۰۰۵)، در ابتدا دو ضریب مسیر استانداردی که هر مسیر غیر مستقیم را تشکیـل مـی‎دادند، در یکدیگر ضرب شدند. بـرای بررسـی میـزان رابطـه غیـر مستقیم کنش‎وری خانوادگی از خلال هویت منسجم، با توجه به نتایج جدول ۷ـ۴، دو ضریب مسیر استاندارد (الف) بین کنش‎وری خانوادگی و انسجام هویت (۴۰/۰) و (ب) بین انسجام هویت و رفتار مشکل‎آفرین (۰۷/۰) را در یکدیگر ضرب کردیم ( ۰۳/۰) . برای بررسی میزان رابطه غیر مستقیم کنش‎وری خانوادگی از خلال هویت سردرگم، با توجه به نتایج جدول ۷ـ۴، دو ضریب مسیر استاندارد (الف) بین کنش‎وری خانوادگی و سردرگمی هویت (۶۹/۰ـ) و (ب) بین سردرگمی هویت و رفتار مشکل‎آفرین (۲۲/۰) را در یکدیگر ضرب کردیم (۱۵/۰ـ ). سپس برای محاسبه اینکه چند درصد از کل رابطه بین کنش‎وری خانوادگی و رفتار مشکل‎آفرین به‎طور غیر مستقیم از خلال متغیرهای هویت عمل کرده است، مجموع این دو حاصل‎ضرب، یعنـی، ۰۳/۰ و ۱۵/۰ـ بـا ضریب مسـیر مستقیـم کـنش‎وری خـانـوادگی با رفتـار مشکـل‎آفـریـن (۳۶/۰ـ)،

]۴۸/۰ـ ) = ۳۶/۰ـ )+ (۰۳/۰+) + (۱۵/۰ـ)[ محاسبه و هر ضریب مسیر غیر مستقیم بر این مجموع تقسیم شد. برای ضریب مسیر غیر مستقیم انسجام هویت (۰۵/۰ـ = ۴۸/۰ـ ÷ ۰۳/۰) و برای ضریب مسیر غیر مستقیم سردرگمی هویت (۲۵/۰= ۴۸/۰ـ ÷ ۱۵/۰ـ) به‎ دست آمد. بدین ترتیب، انسجام هویت ۵ درصد و سردرگمی هویت ۲۵ درصد از رابطه بین کنش‎وری خانوادگی و رفتار مشکل‎آفرین در اوایل نوجوانی را تبیین کردند. بنابر براین روی‎هم‎رفته، دو متغیر هویت ۳۰ درصد کل رابطه مستقیم و غیر مستقیم بین ادراکات نوجوانان از کنش‎وری خانوادگی و سطوح اشتغال آنها را به رفتارهای مشکل‎آفرین را در اوایل نوجوانی تبیین کردند.
بخش دوم: سؤال فرعی ۱

آیا انسجام هویت، اثر واسطه‎گر در رابطه بین عوامل بافتی (کنش‎وری خانوادگی، کنش‎وری مدرسه، حمایت همسال ) و رفتار مشکل‎آفرین دارد؟

بر اساس نتایج جدول ۶ـ۴ و ۷ـ۴، انسجام هویت با کنش‎وری خانوادگی (گزارش نوجوان) رابطه معنادار داشت ولی با رفتار مشکل‎آفرین رابطه معناداری را نشان نداد. برای همین، انسجام هویت به عنوان متغیر واسطه‎گر درنظرگرفته نشد.
بخش دوم: سؤال فرعی ۲

آیا سردرگمی هویت در رابطه بین عوامل بافتی (کنش‎وری خانوادگی، کنش‎وری مدرسه، حمایت همسال ) و رفتار مشکل‎آفرین، اثر واسطه‎گر دارد؟