Candida tropicalis

مالتوز، گلوکز

Candida utilis

گلوکز

Candida novellas

-nآلکان ها

Candida intermedia

لاکتوز

Saccharomyces cereviciae

لاکتوز، پنتوز، مالتوز

جلبک

Chlorella pyrenoidosa, Chlorella sorokiana, Chondrus crispus, Scenedesmus sp

کربن دی اکسید

Spirulina sp., Porphyrium sp.

فتوسنتز

۲-۴- فرایند تولید
برای تولید SCP باید مراحل مختلفی انجام شود اما به طور کلی فرایند تولید SCP را می توان به سه مرحله تقسیم کرد:

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

۱- آماده سازی محیط کشت و سوبسترا
۲- تخمیر
۳- جداسازی و فرآیندهای پایین دستی^[۶۱]
۲-۴-۱- آماده سازی محیط کشت
در این مرحله باید سوبسترا که منبع کربن فرایند می باشد و میکروارگانیسم مناسب برای این کار انتخاب شود. پس از انتخاب میکروارگانیسم و سوبسترا باید محیط کشت مناسب برای رشد آماده شود. گاهی برای تولید پروتئین تک یاختهاز سوبستراهای لیگنوسلولزی استفاده می شود. که به دلیل برخی خواص فیزیکی و شیمیایی نظیر غیرقابل حل بودن در آب، نیاز آن ها به آسیاب کردن و لیگنین زدایی، استفاده از آن ها نسبت به سایر سوبستراها دشوارتر است. به منظور افزایش قابلیت هضم سلولز، این سوبستراها نیاز به عملیات پیش تیمار قبل از تخمیر دارند که باعث افزایش حلالیت لیگنین و تخریب ساختار کریستالی سلولز می شود ]۳۳[.
۲-۴-۱-۱– محیط کشت میکروارگانیسم
برای رشد و نگهداری میکروارگانیسم ها باید آن ها را در محیط های مناسب از نظر فیزیکی و شیمیایی کشت داد. برای تهیه محیط کشت مناسب هر فرایند تخمیری، بررسی دقیق جداگانه لازم است، اما برخی نیازهای اساسی اولیه برای تمام محیط های کشت مشترک است. تمام میکروارگانیسم ها به آب، منبع انرژی، کربن، نیتروژن و عناصر معدنی نیاز دارند. در مقیاس آزمایشگاهی، طراحی محیط کشت متشکل از ترکیبات شیمیایی خالص نسبتاً ساده است. این محیط کشت برای رشد میکروارگانیسم مناسب است، اما ممکن است برای کاربردهای صنعتی مناسب نباشد. برای نگهداری میکروارگانیسم می توان از محیط کشت مایع و جامد (آگار) استفاده کرد. در محیط کشت جامد امکان نگهداری میکروارگانیسم تا حدود شش ماه وجود خواهد داشت اما امکان نگهداری در محیط کشت مایع بسیار کمتر است ]۳۵,۳۴[.
۲-۴-۱-۲– پیش تیمار
هدف از انجام پیش تیمار تغییر و یا از بین بردن موانع ساختاری و ترکیبی مواد لیگنوسلولزی جهت افزایش بازده قندهای قابل تخمیر از سلولز و همی سلولز می باشد. ساختار کریستالی سلولز، پیوند بین همی سلولز و سلولز و پیوند لیگنین و همی سلولز باعث کاهش مصرف مواد لیگنوسلولزی حین تخمیر می شود (شکل۲-۵). پیش تیمار می تواند به صورت فیزیکی، شیمیایی، فیزیکی-شیمیایی و زیستی باشد ]۳۸,۳۷,۳۶.[
شکل۲-۵: نمایی شماتیک از اثر پیش‌تیمار بر روی مواد لیگنوسلولزی ]۳۷[
به طور کلی، می‌توان پیش‌تیمار مواد لیگنوسلولزی را به چهار گروه اصلی فیزیکی، شیمیایی، فیزیکی-شیمیایی و بیولوژیکی تقسیم نمود. مزایا و معایب برخی از این روش‌ها در جدول ۲-۵ ارائه شده است.
جدول ۲-۵: مزایا و معایب برخی از روش‌های مختلف پیش‌تیمار مواد لیگنوسلولزی ]۴۰,۳۹,۳۸[

روش پیش‌تیمار