بومول و همکاران، (۲۰۰۷)

واژه کارآفرین به صاحبان کسب و کار- اعم از واحد جدید و یا در حال فعالیت- گفته می شود که محصول یا خدمتی را به شیوه و روش های جدید تولید کرده و یا کالا و خدمات موجود را با هزینه کم تری عرضه می کنند.

هاربی، اندرسون^[۶۱]، (۲۰۱۰)

در یک سطح کلان، کارآفرینی می تواند به عنوان مجموعه ای از تصمیم گیری فردی توسط کارآفرین درباره سرمایه گذاری های در کسب و کار جدید، مفهوم سازی شود

زهرا و همکاران(۲۰۰۹)

افرادی که عموما به منظور ایجاد ثروت، انگیره ای برای پیگیری و پرورش فعالیت­های کارآفرینانه دارند، کارآفرینان گفته می شود.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

شارما، کریسمن (۱۹۹۹)

کارآفرینان به افراد یا گروه هایی اطلاق می شود که به طور مستقل یا به عنوان بخشی از سیستم سازمانی، یک کسب و کار جدید را ایجاد می کنند و یا درون سازمان های موجود به ایجاد نوآوری و تجدید استراتژیک ترغیب می شوند.

هیل و مک گون(۱۹۹۹)

کارآفرین فردی است که از طریق نوآوری، تحمل ریسک، تغییر و دسته بندی منابع به بهره گیری از منابع و نیازهای بازار می پردازند.

هیل، رایت(۲۰۰۰)

کارآفرینی به تلاش های فردی(گروهی) برای شناسایی فرصت های روبه رشد در بازار و کسب منابع مورد نیاز برای بهره گرفتن از آن ها اطلاق می شود.

محققان در سی سال اخیر، تلاش کرده ­اند تا کارآفرینی و کارآفرینان را در قالب ویژگی­های ذاتی یک فرد تعریف کنند. این تعاریف، نشات گرفته از این نکته است که کارآفرینان در بعضی شیوه ­ها با مدیران متفاوت­اند یا حداقل در بعضی شیوه ­های اجرای وظیفه­شان از مدیران متمایزند(کارسون، گیلمور، کومینز، دنل و گرنت^[۶۲]، ۱۹۹۸).
امروزه با توجه به گستردگی مفهوم کارآفرینی و اهمیت آن در بخش­های مختلف، کارآفرینی به بخش­های مختلفی تقسیم ­بندی شده است. یکی از این طبقه ­بندی­ها، طبقه ­بندی است که صمد آقایی در کتاب خود از کارآفرینی ارائه داده است(صمدآقایی، ۱۳۸۸).
شکل ‏۲‑۱- تقسیم بندی کارآفرینی سازمانی بر اساس سطح تحلیل(صمدآقایی، ۱۳۸۸)
همان طور که مشاهده می­ شود، کارآفرینی در سطح سازمان در قالب دو واژه سازمان کارآفرین و کارآفرینی سازمانی مفهوم­سازی شده است.
کارآفرینی سازمانی
تعاریف کارآفرینی سازمانی
واژه کارآفرینی سازمانی را نخستین بار پینکات در سال ۱۹۷۸ میلادی به کار برد(ناهید، ۱۳۸۸). این واژه اکنون نزدیک به دو دهه به صورت خاص مورد توجه محققان قرار گرفته است(کریستین، ۲۰۰۴، ناهید ۱۳۸۸). اگرچه تحقیقات زیادی در این زمینه انجام گرفته، ولی تعاریف موجود از این مفهوم هنوز بسیار مبهم و متفاوت است(مایس^[۶۳]، ۲۰۰۳) و محققان در این زمینه به یک تعریف یکسان و یا حتی یک عنوان واحد نرسیده­اند(وینکر و همکاران، ۲۰۰۸). همچنین مدل­های بکارگرفته شده در این بخش از تنوع زیادی برخوردارند. اگرچه ممکن است بخشی از عناوین مذکور تنها اسم­گذاری مجدد مفهوم موجود باشد، اما همین امر زمینه را برای ظهور مدل­ها و تئوری­های جدید فراهم کرده است(کریستین، ۲۰۰۴).
به طور کلی دلایلی که باعث شده مفاهیم این بخش مبهم و مورد پذیرش عموم قرار نگیرد، عبارتند از:.
۱- عناوین متفاوت در تعریف این مفهوم
اگرچه بارت معتقد است برای رسیدن به یک تعریف جامع در کارآفرینی سازمانی، تعیین کردن آن ابعادی که کارآفرینی فردی را به کارآفرینی سازمانی تبدیل می کند، ضروری است(بارت، ۱۹۹۶) اما شارما و کریسمن معتقدند که یکی از دلایل این عدم اتفاق نظر، عناوین مختلفی است که در تعریف این پدیده به کار گرفته می­ شود(شارما، کریسمن، ۱۹۹۹)؛ به طوری­که کارآفرینی سازمانی در مطالعات تجربی به شیوه ­های مختلفی عملیاتی و نام­گذاری شده است(مایس، ۲۰۰۳؛ وینکر و همکاران، ۲۰۰۸).
به طور مثال کریستین(۲۰۰۴) عناوین مختلفی همچون کارآفرینی سازمانی، کارآفرینی سازمانی داخلی^[۶۴]، کارآفرینی درونی^[۶۵]، مدیریت کارآفرینانه^[۶۶] و کارآفرینی استراتژیک^[۶۷] را که برای تشریح این مفهوم در مقالات مختلف استفاده شده است جمع­آوری کرد و مدعی شد که واژه “کارآفرینی سازمانی” بیشتر از سایر عناوین در تشریح کارآفرینی درون سازمان­ها، مورد توجه قرار گرفته است. همچنین کرنی و همکارانش(۲۰۰۸) عناوین به کار برده شده در مقالات را در تشریح این مفهوم، شامل سرمایه گذاری سازمانی^[۶۸]، نوآورانه^[۶۹]، ایجاد استراتژی­ های کارآفرینانه^[۷۰] معرفی کردند.
۲- سازمان­هایی با اندازه و پیشینه متفاوت
کارآفرینی اگرچه فرایندی است که می ­تواند در همه سازمان­ها- با هر شکل و اندازه­ای- مفهوم­سازی شود(کرنی و همکاران، ۲۰۰۸) ، اما بعضی محققین معتقدند که کارآفرینی سازمانی در سازمان­هایی با اندازه و پیشینه متفاوت به شکل متفاوتی اجرا می­ شود(سادلر^[۷۱]، ۲۰۰۰؛ وینکر و همکاران، ۲۰۰۸) ؛ لذا در تعریف و مدل­های بکارگرفته شده باید کارآفرینی سازمانی را در بخش­های مختلف تفکیک کرد. اگرچه بسیاری از شرکت­ها هم زمان می توانند جز ۲ دسته از تقسیمم بندی زیر قرار بگیرند ولی به طور کلی محققان در تحقیقات خود، کارآفرینی سازمانی را در ۶ نوع سازمان متفاوت بررسی کرده اند.
جدول ‏۲‑۶- خلاصه ای از کارآفرینی سازمانی در بخش­های مختلف

کارآفرینی در بخش های مختلف

تحقیقات صورت گرفته

در شرکت های خصوصی

رومرو مارتینز و همکاران(۲۰۱۰)