برای هتل‌های با کیفیت بالا، مدیریت ارتباط با مشتری فرصت خوبی برای افزایش ارزش مشتری، افزایش رضایت مشتری و دستیابی به تعالی در کسب و کار و کسب سود بالا است (لین و سو^[۱۳]،۲۰۰۳ ؛داقفوس وبارخی^[۱۴]،۲۰۰۹). ‌بنابرین‏، افزایش تاثیر مدیریت ارتباط با مشتری به یک عامل کلیدی برای موفقیت صنعت هتلداری تبدیل شده است. اما، تاکنون تنها تعداد کمی از مطالعات به بررسی جزئیات اجرای مدیریت ارتباط با مشتری در صنعت هتلداری و تاثیر آن بر چشم انداز عملکرد‌های مختلف پرداخته‌اند، که این امر را به یک موضوع منحصر به فرد برای مطالعه مبدل ‌کرده‌است(شو اینگ وو،چین لانگ لو^[۱۵] ۲۰۱۲). کاتلر و همکاران^[۱۶] (۱۹۹۹)‌در مورد صنعت گردشگری و خدمات بحث کرده و به اهمیت مشتری ‌مداری اشاره می‌کند. وی می‌گوید که هدف اصلی یک بنگاه اقتصادی ایجاد و حفظ مشتریانی است که سود را به شرکت وارد می‌کنند. با توجه به قانون ۲۰/۸۰ پارتو، ۸۰ درصد از درآمد شرکت از ۲۰٪ مشتریان اصلی کسب می‌شود (بری^[۱۷]، ۱۹۹۵). پپرز و راجرز^[۱۸] (۱۹۹۳) نیز دریافتند که هزینه یافتن یک مشتری جدید شش برابر حفظ مشتریان قدیمی است. ‌بنابرین‏، استفاده از مدیریت ارتباط با مشتری برای اطمینان از وفاداری مشتری و بهبود عملکرد تجاری یک استراتژی عاقلانه برای تامین کنندگان صنعت هتلداری است(شو اینگ وو،چین لانگ لو۲۰۱۲). در این تحقیق هدف اصلی پژوهشگر کمک به مدیران هتل‌های شهر تهران در پیاده سازی مؤثر فناوری مدیریت ارتباط با مشتری به منظور اثرگذاری مطلوب بر بازاریابی رابطه‌مند و در نهایت عملکرد تجاری این هتل‌ها می‌باشد.

حال سوال اصلی تحقیق این است که:

چه رابطه‌ای بین مدیریت ارتباط با مشتری ، بازاریابی رابطه‌مند و عملکرد تجاری در هتل‌های شهر تهران وجود دارد؟

• 1. اهمیت و ضرورت انجام پژوهش

اگر چه در دنیای امروز، گردشگری به عنوان یک صنعت توانمند و رو به رشد، توانسته است فراتر از یک صنعت و به مثابه پدیده پویای جهانی و اجتماعی، پتانسیل فراوانی برای ایجاد توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در جهان فراهم نماید، گردشگری و هتلداری در ایران به دلیل مشکلات ساختاری و عدم تعیین استراتژی بازاریابی مناسب با تهدیدها و چالشهایی روبرو است و به همین جهت نیز معمولاً قادر به شرکت در چرخه گردشگری جهانی نبوده و از مزایا و منافع آن کم بهره ‌مانده‌است. بدیهی است که یکی از مهم‌ترین عناصر صنعت گردشگری، واحدهای اقامتی هستند. این مراکز بعد از جاذبه‌های گردشگری، عمده ترین و مهم ترین عاملی هستند که توجه گردشگران را به خود معطوف می‌کنند چرا که “مسافر به هر کجا برود نیاز به محلی برای خواب و استراحت دارد”(فرج زاده اصل،۱۳۸۴: ۵۵) و در این بین “اگر کیفیت خدمات و تسهیلات کاهش یابد، تقاضا نیز کاهش یافته و به صنعت گردشگری در آن منطقه لطمه بسیاری وارد خواهد آمد”(الوانی و شاهرخ دهدشتی،۱۳۷۳: ۳۳). مطالعات مرکز ملی آمار ایران نشان می‌دهد که در فصل بهار سال۱۳۹۲، از مجموع ۲۲۲۲۷۰۰۰ خانوار کشور، حدود ۵۳ درصد آن ها که معادل ۱۱۶۹۴۷۲۷ خانوار می‌باشند، حداقل یک سفر داشته اند. نتایج نشان می‌دهد که تعداد سفرهای داخلی در فصل بهار،۶۲۵۸۵۳۰۴ سفر بوده است که ۵۳ درصد آن با اقامت شبانه و ۴۷ درصد بدون اقامت شبانه بوده است. بیشترین سفرهای با اقامت شبانه، با هدف دیدار دوستان و بستگان(۵۸درصد)، با هدف های گردش و تفریح (۲۴درصد) و زیارت (۱۱درصد) انجام پذیرفته است. همچنین در این بازه زمانی، بیشترین اقامتگاه اصلی مورد استفاده در سفرهای داخلی با اقامت شبانه خانوارها، منزل بستگان و آشنایان با ۷۲ درصد، ویلا و آپارتمان اجاره ای با ۸ درصد، ویلا و آپارتمان شخصی با ۶ درصد، کمپ و چادر ۴ درصد، اقامتگاه عمومی۴ درصد، اقامتگاه سازمانی ۳ درصد و سایر ۳ درصد بوده است. این به آن معنی است که از مجموع ۶۲۵۸۵۳۰۴ سفر انجام شده در این فصل، فقط ۱۳۲۶۸۰۸ سفر(۱۲/۲ درصد) منجر به استفاده از اقامتگاه های عمومی شده است. از طرف دیگر بررسی تعداد بیست شهرستان مهم کشور به لحاظ تعداد سفر انجام شده در فصل بهار ۱۳۹۲، نشان می‌دهد که شهرستان های مشهد، تهران، رشت، شیراز، اصفهان، قزوین و قم دارای بیشترین تعداد سفر بوده اند. اما توجه ‌به این نکته ضروریست که الگوی گردشگری از لحاظ نوع سفر، در این شهرستانها با هم متفاوت است. عمده سفرها در شهرستان‌های مشهد، تهران، شیراز، اصفهان و قم از نوع سفرهای با اقامت شبانه و عمده سفرها در شهرستان‌های رشت و قزوین از نوع سفرهای بدون اقامت شبانه بوده است. این عوامل در کنار سهم اقتصادی صنعت گردشگری داخلی و خارجی به خصوص بخش زیربنایی آن یعنی هتلداری، ضرورت مطالعات علمی در این حوزه را بیش از پیش نمایان می‌سازد. چرا که طبق آمار سازمان جهانی گردشگری تعداد گردشگران بین‌المللی در سال ۲۰۱۲ به حدود یک میلیارد نفر و گردش مالی آن به حدود ۱۱۰۰ میلیارد دلار رسیده و از هر ۱۲ تا ۱۵ شاغل در دنیا یک شغل به گردشگری اختصاص داشته است، یعنی بخش گردشگری قدرت جذب حدود ۶ تا ۸ درصد شاغلین را داشته است، از طرف دیگر هر ۵ تا ۱۰ گردشگر یک فرصت شغلی ایجاد کرده ، همچنین این صنعت، حدود ۳۰ درصد از کل صادرات خدمات و ۶ درصد از تولید ناخالص داخلی اقتصاد جهانی را به خود اختصاص داده است.

(جدول۱-۱) وضعیت موجود گردشگری ایران در مقایسه با گردشگری جهانی و سند چشم انداز توسعه

عنوان
متوسط گردشگری جهانی
وضعیت موجود گردشگری ایران نسبت به گردشگری جهانی
سند چشم انداز توسعه گردشگری سهم از گردشگری جهانی

تعداد گردشگر

‌بنابرین‏ پایبندی صرف ‌به این نظریه ، راه را برای تحقق عدالت و جبران ضرر و حمایت از تولیدکننده دشوار خواهد کرد.

نظریات تضمین حق و تساوی حقوق شهروندان در برابر هزینه های عمومی و همچنین نظریه انتظارات مشروع نیز هر یک علاوه بر محاسنی که دارند لیکن معایبی نیز بر آن ها بار است ، ولی همان طور که بیان شد می‌توانند به عنوان مکمل مناسبی برای جبران ضررهای ناروایی شوند که به یاری نظریه ی تقصیر نمی توان آن ها را جبران کرد.

به طور خلاصه می توان گفت ، هیچ یک از نظریه های ابراز شده را نمی توان و نباید مبنای مسئولیت مدنی دولت قرار داد بلکه لازمۀ تحقق عدالت آن است که از مجموع مبانی ذکر شده استفادۀ مناسب در جهت برپایی عدالت در جامعه بهره برد.

در مجموع ، بهتر آن است که در مسئلۀ حاضر مبنای اصلی مسئولیت مدنی دولت را نظریۀ تقصیر قرار داده و در عین حال در مواردی که نمی توان از این نظریه برای جبران ضرر ناروایی که به تولیدکننده وارد شده است ، استفاده نمود ، از نظریات دیگر به عنوان مکمل جبران ضررزیان دیده بهره مند شد.

فصل سوم :

ارکان و قلمرو مسئولیت مدنی دولت

نسبت به واردات بی رویه کالا

مبحث اول – ارکان مسئولیت مدنی دولت

مسئولیت مدنی به طور کلی بر سه پایه استوار است : وجود ضرر ، فعل زیانبار و رابطۀ سببیت ، که در این مبحث به بررسی آن ها خواهیم پرداخت.

گفتار نخست–ضرر :

وجود ضرر، اولین و مهمترین رکن از ارکان مسئولیت مدنی به شمار می رود تا آنجا که می توان گفت وجود ضرر ، سنگ بنای تحقق مسئولیت مدنی است به نحوی که بدون وجود آن ، تصور ایجاد مسئولیت مدنی ، امکان پذیر نیست . در واقع فلسفه ی وجودی مسئولیت مدنی ، جبران ضرر ناروایی است که به شخص وارد شده است ‌بنابرین‏ چنانچه ضرری وجود نداشته باشد تحقق و وجود مسئولیت مدنی نیز سالبه به انتفاء موضوع خواهد بود. ماده یک قانون مسئولیت مدنی نیز ضرورت وجود ضرر را با این عبارت بیان می‌کند: « هرکس بدون مجوز قانونی عمداَ یا در نتیجه بی احتیاطی به جان یا سلامتی یا مال یا آزادی یا حیثیت یا شهرت تجارتی یا به هر حق دیگر که به موجب قانون برای افراد ایجاد گردیده لطمه ای وارد نماید که موجب ضرر مادی یا معنوی دیگری شود مسئول جبران خسارت ناشی از عمل خود می‌باشد. » ‌بنابرین‏ با توجه به اهمیت وجود ضرر ، باید به تعریف آن بپردازیم.

بند نخست – تعریف ضرر :

برای واژۀ ضرر در لغت عرب بر حسب اینکه در چه موردی استعمال شده است ، معانى مختلفی بیان گردیده است . از آن جمله تعریف ضرر است به: « نقصی که بر شی وارد

می شود » .^[۸۵]

هم چنین ضرر به : « عمل مکروه ، نسبت به یک شخص یا نقص در اعیان » نیز معنا شده است.^[۸۶]علاوه بر آن «صحاح اللغه» ضرر را به « خلاف نفع » و « قاموس اللغه» به «ضدّ نفع» معنا ‌کرده‌است .^[۸۷]

در زبان فارسی نیز ضرر به : « زیان ، نقصان ، گزند ، آسیب ، مقابل نفع » معنا شده است .^[۸۸]

در قرآن مجید واژۀ « ضر » بفتح و ضم (ض) هر دو به کار رفته است :ولى ضرّ بفتح (ض) پیوسته مقابل نفع آمده، مثل «لا یَمْلِکُ لَکُمْ ضَرًّا وَ لا نَفْعاً»^[۸۹] و همچنین «یَدْعُوا لَمَنْ ضَرُّهُ أَقْرَبُ مِنْ نَفْعِهِ»^[۹۰] بر خلاف ضرّ بضم (ض) که هیچوقت با نفع یکجا نیامده است مثل «یا أَیُّهَا الْعَزِیزُ مَسَّنا وَ أَهْلَنَا الضُّرُّ …»^[۹۱]

در اصطلاح عرفی هرجا نقصى در اموال ایجاد شود یا منفعت مسلمى از دست برود یا به سلامت و حیثیت شخص‌ لطمه‌اى وارد آید، مى‌گویند ضررى به بار آمده است. ^[۹۲]

بند دوم – اقسام ضرر :

ضرر را می توان به حسب متعلق آن به سه دسته تقسیم نمود ؛ مراد از متعلق ضرر ، آن چیزی است که موضوع کاستی یا نقصان قرار می‌گیرد . بر این اساس، متعلق ضرر ممکن است مال یا حقوق مالی باشد ، که از آن به ضرر مالی یا مادی تعبیر می شود ؛ یا ممکن است جسم باشد که ضرر جسمی یا بدنی خوانده می شود و یا متعلق ضرر ، عرض و آبرو است که از آن به عنوان ضرر معنوی یاد می شود. ^[۹۳]

مقصود از ضررمالی زیانی است که در نتیجه از بین رفتن اعیان اموال (مانند سوختن خانه و کشتن حیوان) یا کاهشارزش اموال (مانند احداث کارخانه ای که از بهای اموال مجاور بکاهد) و مالکیت معنوی (مانند صدمه رساندن به شهرت و نام تجارتی و علامت صنعتی) یا از بین رفتن منفعت و حق مشروع اشخاص به آنان می‌رسد.در مجموع می توان گفت: کاستن از دارایی شخص و پیشگیری از فزونی آن، به هر عنوان که باشد، اضرار به او است. به همین دلیل ، می توان آن را « زیان مربوط به دارایی » خواند.^[۹۴]

ضرر معنوی عبارت است از هر کاستی و نقصانی که بر حقوق غیرمالی و بعد غیر مادی یا معنوی شخص وارد می شود.^[۹۵] به عبارت دیگر می توان گفت مقصود از ضرر معنوی ، صدمه به منافع عاطفی و غیرمالی فرد است ، مانند احساس درد جسمی ورنجهای روحی، و یا از بین رفتن آبرو و حیثیت و آزادی و ایجاد شرمساری. ^[۹۶]

مقصود از ضرر جسمی نیز عبارت است از هر نوع کاستی و نقصانی که بر تمامیتجسمی شخص وارد می شود.^[۹۷]

بند سوم – شرایط ضرر قابل مطالبه :

بدیهی است که هر نوع کاستی و ضرری که بر زیان دیده وارد می شود ، را نمی توان قابل مطالبه دانسته و عامل ورود زیان را ملزم به جبران ضرر وارده نمود ‌بنابرین‏ برای اینکه زیان دیده بتواند خواستار جبران ضرر وارده گردد ، باید ضرر وارده خصوصیات و شرایطی داشته باشد که به بررسی آن خواهیم پرداخت :

الف – ضرر باید مسلم باشد

فلسفۀ وجودی مسئولیت مدنی جبران خسارت زیان‌دیده است، این هدف زمانی تحقق خواهد یافت که ابتدا به ساکن خسارتی به بار آمده باشد فلذا یکی از شروط مهم قابلیت مطالبۀ خسارت ، مسلم و حتمی بودن تحقق ضرر است.باید توجه داشت که منظور از تحقق ضرر این نیست که ضرر در زمان حال یا گذشته در عالم خارج تحقق یافته باشد بلکه هدف،آن است که از منظر عرف، در تحقق ضرر ، تردیدی وجود نداشته باشد ‌بنابرین‏ می‌تواند شامل ضرر آینده نیز گردد.به عبارت دیگر مسلم بودن در مقابل ضرر مشکوک و احتمالی قرار گرفته است و مقصود این است که ضرری که مشکوک و احتمالی باشد ، عرفاّ و عقلاّ قابلیت مطالبه ندارد.

‌به این نکته در ماده ۵ قانون مسئولیت مدنی نیز اشاره شده است و ضرر آینده را با حصول شرایطی قابل مطالبه دانسته است . در این ماده آمده است : « اگر در اثر آسیبی که به بدن یا سلامتی کسی وارد شده در بدن او نقصی پیدا شود یا قوه کار زیان دیده کم گردد و یا از بین برود و یا موجب افزایش مخارج زندگانی او بشود واردکننده زیان مسئول جبران کلیه خسارات مذبور است …»

ب- ضرر باید مستقیم باشد

۵- مدت مدیریت در شرکت سهامی خاص حداکثر دو سال می‌باشد که قابل تمدید است ولی در شرکت با مسئولیت محدود مدیران شرکت برای مدت نامحدود انتخاب می‌شوند و همچنین مخیر خواهند بود که مدتی برای مدیریت مدیران، در اساسنامه شرکت مقرر دارند،

۶- انتخاب روزنامه کثیرالانتشار در شرکت سهامی خاص برای درج آگهی‌های دعوت شرکت الزامی ولی در شرکت با مسئولیت محدود اختیاری است،

٧- شرایط احراز حد نصاب در مجامع عمومی در شرکت سهامی خاص سهل‌تر و در شرکت با مسئولیت محدود با توجه به نوع شرکت مشکل‌تر می‌باشد،

٨- مجامع عمومی در شرکت سهامی خاص توسط هیات رئیسه‌ای مرکب از یک نفر رئیس و دو نفر ناظر و یک نفر منشی که از بین سهام‌داران انتخاب می‌شوند اداره می‌گردد. در شرکت با مسئولیت محدود اداره مجامع عمومی شرکت توسط هیات نظار در صورتی خواهد بود که تعداد شرکای آن از ١٢ نفر بیشتر باشد،

۹ – سرمایه در شرکت سهامی خاص به سهام تقسیم و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است ولی سرمایه در شرکت با مسئولیت محدود به سهام یا قطعات سهام تقسیم نمی‌شود و شرکا فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات می‌باشند،

۱۰ – مدیران در شرکت سهامی خاص الزاماً باید سهامدار بوده یا تعداد سهام وثیقه مقرر در اساسنامه را تهیه و به صندوق شرکت بسپارند ولی مدیران در شرکت با مسئولیت محدود به صورت موظف یا غیر‌موظف که از بین شرکا یا از خارج انتخاب می‌شوند انجام وظیفه خواهند نمود،

١۱- تقسیم سود در شرکت سهامی خاص به نسبت تعداد سهام و در شرکت با مسئولیت محدود به نسبت سرمایه شرکا تقسیم خواهد شد ولی در شرکت با مسئولیت محدود می‌توانند در اساسنامه ترتیب دیگری برای تقسیم سود مقرر دارند،

١۲- حق رأی‌ در شرکت سهامی خاص به تعداد سهام و در شرکت با مسئولیت محدود به نسبت سرمایه خواهد بود».^[۷۰]

۴-۳-۱-۲- ممنوعیت صدور اوراق تجاری در شرکت با مسئولیت محدود

«به دلیل اهمیت و نقش سرمایه و نیز میزان مسئولیت شرکا؛ شرکت‌های با مسئولیت محدود در گروه شرکت‌های سرمایه قرار دارند، زیرا در هر دو شرکت مسئولیت سهام‌داران و شرکا محدود به آورده آن ها‌ است و سرمایه، بیش از اعتبار شخصی شرکا در نظر اشخاص بیرون از شرکت اهمیت دارد». ^[۷۱]

با وجودی که شرکت با‌ مسئولیت‌ محدود شرکت سرمایه است ولی در آن ورقه‌ای به نام سهم‌الشرکه صادر نمی‌گردد و سهم‌الشرکه نمی‌تواند به صورت اوراق تجاری قابل انتقال اعم از «بانام و بی‌نام» و یا «ورقه‌ی سهم‌الشرکه» باشد. این نکته را می‌توان از صراحت قانون‌گذار فهمید.

در واقع قانون تجارت صراحتا ذکر کرده که سرمایه‌ این شرکت به سهم یا فطعات سهام تقسیم نمی‌شود. منظور از سهم، مفهوم خاص آن در معنایی که برای شرکت‌های سهامی تعریف شده، می‌باشد و منظور سهم در معنای عام نیست. (سهم در معنای عام به هر حق ناشی از مشارکت یا حصه شریک گفته می‌شود).

م ۱۰۲ ق.ت عدم نقل و انتقال سهم‌الشرکه را بیان ‌کرده‌است و قسمت اول این ماده به عدم صدور اوراق تجاری درباره‌ سهم‌الشرکه تصریح دارد..

قسمت اول م ۱۰۲ قانون تجارت مقرر می‌کند: «سهم‌الشرکه شرکا نمی‌تواند به شکل اوراق تجارتی قابل انتقال اعم از بااسم یا بی‌اسم درآید».

ممنوعیت ماده؛

اولا؛ مربوط به عدم انتشار سهام است؛ یعنی در این شرکت‌ها نمی‌توان مانند شرکت‌های سهامی، سهم‌الشرکه را تقسیم به سهام مساوی و یا قطعات سهام کرد که ‌به این صورت قابلیت انتقال پیدا کنند.

دوما؛ اگر در شرکت با مسئولیت محدود ورقه‌ی سهام صادر شود قانون‌گذار برای صادر‌کنندگان آن مجازات کیفری مقرر نکرده است.

«دکتراسکینی بر این عقیده‌اند که نتیجه وضعیت فعلی ‌قانون‌گذاری ایران این است که عدم رعایت مفاد م ۱۰۲ ق.ت توسط مؤسسات یا مدیران شرکت، فقط موجب مسئولیت مدنی آن ها‌ است و ضمانت اجرای دیگر این اقدام این است که صدور سهام، بر خلاف م، باطل تلقی خواهد شد و در این باره فرق نمی‌کند که صدور سهام به منظور انتشار و انتقال به عموم باشد یا در مقیاسی محدودتر و برای تعداد محدودی از افراد. با وجود این، صدور سهام بانام و بی‌نام موجب بطلان خود شرکت نخواهد بود».^[۷۲]

۴-۳-۱-۳- تشریفات انتقال سهم‌الشرکه‌ی شرکت با مسئولیت محدود

شخصیت شرکا در این شرکت اهمیت دارد و ‌به این جهت شرکا نمی‌توانند، آزادانه سهم‌الشرکه خود را منتقل کنند، «بلکه باید رضایت سایر شرکا نسبت به ورود اشخاص ثالث به شرکت کسب شود و ‌به این جهت، قانون تعیین سهم‌الشرکه را به صورت اوراق تجاری قابل نقل و انتقال منع کرده تا اشخاص نتوانند آن ها را مورد خرید و فروش قرار دهند».^[۷۳]

رژیم حقوقی انتقال سهم‌الشرکه‌ی این شرکت را در ذیل مورد بررسی قرار می‌دهیم.

۴-۳-۱-۳-۱- انتقال ارادی سهم‌الشرکه

قسمت دوم ماده ۱۰۲ مقرر ‌کرده‌است: «سهم‌الشرکه را نمی‌توان منتقل به غیر نمود‌، مگر با رضایت عده‌ای از شرکا که لااقل سه‌ربع سرمایه متعلق به آن ها بوده و اکثریت عددی نیز داشته باشند». این ماده، شرایط انتقال ارادی را لحاظ ‌کرده‌است. همچنین این انتقال در فرضی پیش می‌آید که یکی از شرکا بخواهد، سهم خود در شرکت را به دیگری منتقل کند.

انتقال سهم‌الشرکه از جانب شریک ممکن است یا به یکی دیگر از شرکا باشد، یا به اشخاص خارج از شرکت.

۴-۳-۱-۳-۱-۱- انتقال سهم‌الشرکه به یکی از شرکا

این انتقال با آزادی بیشتری روبرو است زیرا مطابق با خصیصه خانوادگی شرکت است. این انتقال می‌تواند مجانی باشد و یا معوض. ممکن است به نفع شریکی باشد که مدیر شرکت است و یا شریک دیگر. البته امکان توافق برخلاف این مورد در اساسنامه وجود دارد و ممکن است انتقال محدود به موافقت اکثریت شرکا باشد. این امر، بیشتر برای جلوگیری از کسب حق رأی‌ اکثریت توسط یک یا چند شریک صورت می‌گیرد.

۴-۳-۱-۳-۱-۲- انتقال سهم‌الشرکه به اشخاص ثالث

انتقال به شخصی خارج از شرکت، وقتی مؤثر است که رضایت اکثریت عددی شرکا که لااقل سه ربع سرمایه متعلق به آن ها‌ است، وجود داشته باشد (ماده ۱۰۲ ق.ت).

۴-۳-۱-۳-۲- انتقال قهری سهم‌الشرکه

در انتقال قهری سهم‌الشرکه اراده و اختیار نقشی ندارد و سهم‌الشرکه به صورت قهری منتقل می‌شود که در اینجا به بیان انتقال قهری سهم‌الشرکه و آثار آن در این قسمت پرداخته می‌شود‌.

۴-۳-۱-۳-۲-۱- انتقال سهم‌الشرکه به سبب فوت

قانون تجارت انتقال از طریق ارث یا وصیت را ممنوع نکرده است. ‌بنابرین‏، چنین انتقالی کاملاً امکان پذیر است. در شرکت با مسئولیت محدود، فوت شریک موجب انحلال شرکت نیست، مگر آنکه اساسنامه چنین امری را پیش‌بینی کرده باشد (بند «د» ماده ۱۱۴ ق.ت). نتیجتا می‌توان گفت وراث و موصی‌له نیاز به کسب توافق شرکا ندارند تا شریک شرکت تلقی شوند.^[۷۴]

۴-۳-۱-۴- صورت انتقال

بر حسب م ۱۰۲ ق.ت که بیان می‌دارد: «سهم الشرکه به شکل اوراق تجاری قابل انتقال در‌نمی‌آید ولی برای انتقال رضایت عده‌ای از شرکا که لااقل سه ربع سرمایه متعلق به آن ها بوده و اکثریت عددی نیز داشته باشند. یعنی اکثریت عددی و اکثریت سرمایه‌ای توأمان وجود داشته باشد».

انتقال ارادی با اکثریت عده‌ای از شرکا که سه چهارم سرمایه متعلق به آن ها‌ است، صورت می‌گیرد.

در جنگ، زنان باز هم نیاز به آزمایشHIV/AIDS، مشاوره و درمان دارند اما این دسترسی برای بیشترمردم در کشورهای در‌حال توسعه حتی در زمان صلح وجود ندارد. باوجود ‌این، آزمایش و مشاوره به تنهایی به زنان اجازه نمی‌دهد تصمیم بگیرند، اگرچه هیچ جایگزینی برای شیر‌مادر وجود نداشته‌باشد.

در طول جنگ مسلحانه، سلامتی مادران مبتلا به‌HIV مثبت به ندرت به طور‌کافی مورد توجه قرار می‌گیرد. توجه بارز روی محافظت نوزادان از عفونت، نیازهای بهداشتی مادران مبتلا به HIV مثبت را تحت‌الشعاع قرار داده‌است. واکنش‌ها نسبت‌HIV در جنگ، باید برای زنان دسترسی به داروهای مناسب، حمایت غذایی و سایر مراقبت‌ها و درمان قبل، در طول و بعد از حاملگی را فراهم‌کند.

در توصیف گسترش‌HIV برای کودکان اصطلاح پزشکی «انتقال عمودی» در میان مردم «انتقال مادر به بچه» نامیده می‌شود. این اصطلاح به طور‌مستقیم یا غیرمستقیم مادر را مقصر می‌داند. واقعیت این است که بسیاری از مادران مبتلا به‌HIV مثبت ندانسته توسط والدینشان مبتلا شده‌اند و بسیاری دیگر در‌نتیجه تجاوز‌جنسی و سوء‌استفاده در جنگ مبتلا شده‌اند و رها شده‌اند تا با درگیری‌های ویران‌کننده هم برای خودشان و هم برای کودکانشان روبرو شوند.

علت تشدید احتمال خطر برای زنان ‌به این معنا است که میزان انتقال‌HIV از مردان به زنان در مقایسه با انتقال از زنان به مردان چهار‌برابر بیشتر می‌باشد.^۱۰۵ علاوه بر‌این در بیشتر فرهنگ‌ها قدرت محدود زنان برای مذاکره کردن درباره فعالیت جنسی توسط جنگ بیشتر به خطر می‌افتد. آن ها نمی‌توانند ‌در مورد مسائل جنسی صحبت کنند چه برسد به اینکه در‌ مورد استفاده از کاندوم بحث کنند و سکوت تحمیلی آن ها به بهای وحشتناکی تمام می‌شود.

۲٫۱٫۲٫ تجهیزات و اطلاعات در مهار ایدز

وقتی مدارس به وظایف خود عمل می‌کنند، آن ها می‌توانند به عنوان مراکز آموزش اجتماعی خدمت کنند. در بعضی کشورها سیستم‌های آموزشی متوقف می‌شوند به‌خاطر اینکه معلم‌ها و مدیران به علت ایدز یا جنگ مرده‌اند. در سال ۱۹۹۹، ۵۱۰۰۰ بچه اتیوپیایی معلم‌هایشان را به‌خاطر ایدز از دست دادند. مدرسه باید تبدیل به پناهگاه امن برای مراقبت‌های عمومی، آموزش و حمایت شود.^۱۰۶

با آموزش دادن افراد جوان ‌در مورد پیشگیری و درمان، مدارس می‌توانند به آن ها اجازه بدهند تا به خانواده‌هایشان و جامعه کمک کنند. آموزش در موقعیت‌های اضطراری باید شامل برنامه های تغذیه مبتنی بر فراهم کردن دو وعده غذا در روز برای کودکان باشد و اطمینان دهد که تغذیه و بهداشت، قسمت‌های لازم آموزش مهارت‌های زندگی می‌باشد. فراهم کردن این به عنوان یک قسمتی از برنامه آموزشی منظم احتمال حمایت بهتر برای کودکان یتیم به‌علت HIV/AIDS را فراهم می‌کند در حالی که کمک کردن مانع از آبروریزی بیشتر آن ها می‌شود.

بسیاری از خانواده های فقیر، مخصوصاً کسانی که به HIV/AIDS مبتلا می‌باشند، به‌سادگی نمی‌توانند کودکانشان را به مدرسه بفرستند. در طول جنگ آن ها از نظر امکانات مالی بیشتر در تنگنا می‌مانند. به عنوان یک اولویت ضروری دولت‌ها باید به تعهداتشان عمل کنند. در اجلاس حقوق کودکان شروع شد و در اجلاس سران جهانی سال ۱۹۹۰ برای کودکان ارتقا یافت و در آوریل سال ۲۰۰۰ در گردهمایی آموزشی جهان در داکار^۱۰۷ دوباره اعلام شد به منظور اینکه حقوق هر بچه را برای تحصیلات ابتدایی اجباری در زمان صلح یا در طول جنگ فراهم کنند.

علی‌رغم تأثیر نابود‌کننده HIV/AIDS یک پیام مثبتی وجود‌دارد و آن این است که HIV/AIDS قابل پیشگیری می‌باشد. سرمایه‌گذاری در پیشگیری توسط دولت‌ها و اهدا‌کننده های بین‌المللی می‌تواند زندگی میلیون‌ها بچه را نجات دهد. آگاهی ملی و برنامه های پیشگیری می‌تواند در تغییر دوره بیماری همه‌جاگیر موفقیت‌آمیز باشد.

تعداد کمی از دولت‌ها، تجهیزات اجتماعی را در مرکز طرح‌های ملی خودشان برای مواجه‌شدن با بیماری همه‌جاگیر قرار داده‌اند.^۱۰۸ اما به طور کلی واکنش به بحران‌HIV تعهدات موردنیاز را برآورده نکرده است مخصوصاً در موقعیت‌های جنگ وقتی اقدامات ملی مؤثر می‌تواند یک نقش مهم‌تر را بازی کند، جایی که سیستم‌های آموزشی و بهداشتی متوقف شده‌اند همه تلاش‌ها باید به منظور فراهم کردن اطلاعات مربوط بهHIV و خدمات بهداشتی به عنوان یک قسمت لازم از کمک‌های ضروری انجام شود.

تجربه در برزیل، تایلند، سنگال، اوگاندا نشان داده است که چطور حمایت فعال مدیران سیاسی در حمایت از تجهیزات اجتماعی گسترده در کشورهای گرفتار HIV/AIDS ضروری می‌باشد. در اواخر دهه ۱۹۸۰ علی‌رغم منابع مالی محدود دولت اوگاندا همراه با NGOs طی یک اقدام عمومی، جنگ علیه گسترش ایدز را آغاز ‌کرده‌است در سال ۱۹۹۶ اوگاندا با تأکید بر تعهد سیاسی دنباله دار برای این تلاش، هیئت دولت اوگاندا یک بیانیه عمومی ‌در مورد ایدز تصویب کرد. به طور کلی، این تلاش‌ها منجر به کاهش در میزان شیوع HIV در پیمان شرکت‌کنندگان از تولد از سطح ۳۱% در سال ۱۹۹۰ تا ۱۴% در سال ۱۹۹۸ شد. اما همان موفقیت در میان سربازهای نظامی اوگاندا آشکار نبود جایی که شیوع HIV از ۱۶% در سال ۱۹۹۲ تا ۲۷% در سال ۱۹۹۶ افزایش یافت. ^۱۰۹ واضح نیست که آیا این مسئله حاکی از این است که اقدامات دولتی با جوانان در جامعه اوگاندا به طور کلی یا به طور‌خاص در داخل جمعیت نظامی موفقیت کمتری داشته است یا خیر؟

در کشورهای در‌حال جنگ، اقدامات اطلاعاتی باید استفاده از رهنمون‌های‌UN‌AIDS/‌WHO/‌UNHCR‌را برای دخالت HIV در موقعیت‌های ضروری ممکن سازد. این رهنمون‌های سال ۱۹۹۶ باید برای دادن توجه بیشتر به پیشگیری، مراقبت و مسئله درمان برای کودکان به‌روز شود. نظام‌نامه سال ۱۹۹۹ UNHCR یعنی بهداشت تولیدمثل در موقعیت پناهنده راهنمایی ‌در مورد مسئله‌HIV/AIDS‌در موقعیت های ضروری را فراهم می‌کند و باید به عنوان یک قسمت از اقدامات اطلاعاتی مورد استفاده قرار گیرد. اقدامات اطلاعاتی باید به طور بارزی در طرح‌های ملی و محلی جامعه نشان داده شوند تا با عفونت‌های HIV از طریق بهداشت، آموزش و سایر سیستم‌ها مبارزه کنند.

۳٫۱٫۲٫کمک‌های فوری در درمان ایدز

کمک‌های فوری که تصور می‌شود موقت باشد، می‌تواند سال‌ها طول بکشد و مکانیسم‌های مقابله‌ای افراد را برای نقطه شکست، گسترش دهد. در چنین شرایطی کاهش میزان انتقال HIV به ادغام آگاهی و برنامه های پیشگیری در همه‌جنبه‌های کمک فوری بستگی دارد. علاوه بر‌این واکنش‌های بشردوستانه باید شامل مشاوره محرمانه و داوطلبانه رایگان و آزمایش و فراهم سازی لوازم پزشکی باشد تا با عفونت‌های سریع که همراه با HIV/AIDS‌می‌باشد‌ به خصوص بیماری سل مبارزه کنند.

سؤال‌‌های فرعی:

1. 1. آیا بین رهبری اخلاقی و گذشت کارکنان رابطه معنی داری وجود دارد؟

1. آیا بین رهبری اخلاقی و اعتماد کارکنان رابطه معنی داری وجود دارد؟

۱– فرضیات تحقیق

فرضیه اصلی:

• • بین رهبری اخلاقی و ویژگی‌های رفتاری نمونه کارکنان رابطه معنی داری وجود دارد.

فرضیه فرعی:

1. 1. بین رهبری اخلاقی و گذشت کارکنان رابطه معنی داری وجود دارد.

1. بین رهبری اخلاقی و اعتماد کارکنان رابطه معنی داری وجود دارد.

۱-۶- تعریف مفاهیم و اصطلاحات پژوهش

تعریف مفهومی:

رهبری اخلاقی

رهبری اخلاقی، را اینگونه تعریف کرده‌اند: “نمایش رفتار مناسب به صورت هنجاری دراعمال شخصی و روابط بین شخصی و ترغیب پیروان ‌به این گونه رفتارها از طریق ارتباط دو جانبه، تشویق و تصمیم گیری”. در این نوع رهبری، ارزش‌های اخلاقی پذیرفته شده برای همه نظیر عدالت، انصاف، صداقت، درستی و راستکرداری محور تمرکز و توجه هستند(یوکی^[۶]،۲۰۰۶).

گذشت

گذشت، در نگاه نخست، مفهومی است ساده، اما اگر دقیق‌تر و ژرف‌تر در باب آن بیندیشیم درمی‌یابیم که از لحاظ مفهومی، روان‌شناختی و اخلاقی پیچیدگی‌های فراوانی دارد. این پدیدار عموماً، به مثابه واکنشی مثبت به خطاکاری انسان لحاظ می‌شود. البته اختلاف نظرهای فراوانی در باب معنای بخشایش، ارتباط آن با واژه های مشابه یا هم‌خانواده، و نیز ابعاد روان‌شناختی، رفتاری و هنجاری آن وجود دارد. پدیدار بخشایش با طیفی از پدیدارهای تعین‌یافته و تعین‌نایافته نزدیکی و مشابهت دارد. افزون بر این، نظایر قانونی و سیاسی بخشایش پرسش‌هایی را در این خصوص پیش کشیده است که کدام دسته از رفتارهای بشری می‌تواند واقعاً به عنوان بخشایش توصیف شود(هوگیس^[۷]، ۲۰۱۰).

اعتماد

“اعتماد در زبان فارسی مترادف با تکیه کردن، واگذاشتن کار به کسی، اطمینان، وثوق، باور و اعتقاد به کار گرفته می شود” (عمید،۱۳۶۹). در فرهنگ لغت آکسفورد اعتماد به معنی اطمینان به بعضی از صفات یا ویژگی یک شخص و یا حتی درستی و حقانیت یک نظریه تعریف شده است. با وجود اینکه تاکنون اندیشمندان اجتماعی تعاریف مفهومی بسیاری از اعتماد مطرح کرده‌اند که دارای تفاوت های زیادی است و همگی آن ها ‌در مورد تعریف این مفهوم وفاق ندارند. در زیر به برخی از این تعاریف اشاره می شود: امیل دورکیم، اعتماد را آرامشی می‌داند که حاصل زندگی مسالمت آمیز بشر در کنار همنوعانش در حالت صلح و به دور از هر گونه دشمنی و خصومت است. گئورگ زیمل، “اعتماد را معادل کلمه ایمان به کار می‌برد و به اعتقاد وی نوعی ایمان و اعتقاد به افراد جامعه است” (گلابی،۱۳۸۴). در کارهای فردیناند تونیس “در جوامع سنتی یا گمین شافت اعتماد مانند احترام و حس تعلق شخصی، فضیلتی برای افراد است، در حالی که در جوامع مدرن یا گزل شافت اعتماد غیر شخصی و رسمی است” (ازکیا و همکاران،۱۳۸۴).

تعاریف عملیاتی:

رهبری اخلاقی

برای سنجش رهبری اخلاقی از پرسشنامه رهبری اخلاقی مدیران(کاریانا و همکاران،۲۰۱۱) این شامل ۳۸ گویه می‌باشد که میزان رهبری اخلاقی را اندازه گیری می‌کند برای نمره گذاری هر گویه،از ۴ درجه ای بین ۱(کاملا موافق) تا ۴ (کاملا مخالف) به هر آزمونی تعلق خواهد گرفت و با جمع نمره های به دست آمده از نمره کلی پرسشنامه به دست می‌آید(کاریانا و همکاران^[۸]،۲۰۱۱).

جدول۱-۱ مؤلفه‌ و شاخص های رهبری اخلاقی

متغیر
ابعاد
شاخص

رهبری اخلاقی

گرایش به مردم

زمان طولانی با کارکنان تماس دارد.

توجه به نیازهای شخصی کارکنان

بعضی وقت ها ‌در مورد احساسات مربوط به کار صحبت می‌کند.

واقعا ‌در مورد توسعه شخصی کارکنان نگران است.

همدردی با کارکنان وقتی که مشکل دارند.

مراقبت اطرافیان خود است

عدالت

مسول مشکلاتی است که به آن کنترلی ندارد

کار را بخاطر اینکه بیش از مسئولیت من است کنار نگذارد.

من برای چیزهایی که تقصیر من نیست مسئول هستم

به دنبال موفقیت خود با هزینه دیگران نیست.

عمدتاً به اهداف خود متمرکز می شود

دخالت در کار زیردستان

تقسیم قدرت

اجازه می‌دهد تا زیردستان تاثیری در تصمیمات حیاتی داشته باشند.

اجازه نمی دهد که دیگران در تصمیم گیری شرکت کنند.

به دنبال مشاوره از زیردستان مربوط به استراتژی سازمانی است.

تصمیم گیری بر اساس توصیه های گزارش تجدید می‌شوند.

به چالش کشیدن نمایندگان و مسئولیت به زیردستان.

زیردستان من نقش کلیدی در تعیین اهداف عملکرد بازی می‌کنند

نگرانی برای پایداری

می خواهم در یک روش سازگار با محیط زیست کار انجام دهم

نگرانی برای مسائل مربوط به پایداری نشان می‌دهد.

بازیافت اقلام و مواد در گروه را تحریک می‌کند

رهنمودهای اخلاقی

داشتن یکپارچگی رفتار

از کارکنان از نظر رفتار با صداقت انتظار می رود.

دستورالعمل روشن با صداقت.

تضمین می‌کند که کارمندان را دنبال یکپارچگی است.

عواقب احتمالی رفتار بد توسط خودم همکاران بر عهده می‌گیرد.

بحث از مسائل یکپارچگی در میان کارکنان تحریک می‌کند.

کارمندان تعارف که با توجه به دستورالعمل تمامیت رفتار انجام دهند.

شفافیت نقش

نشان می‌دهد چه انتظارات از عملکرد هر یک از اعضای گروه دارد.

از هر عضو گروه انتظارات روشنی دارد.

آنچه که از من و همکاران من انتظار می رود روشن است.

شفافیت اولویت ها

شفافیت مسئولیت ها

صداقت

به عهد خود وفادار بماند.

برای انجام کارها مورد اعتماد است

می‌تواند در افتخار خود تکیه کند.

همیشه خود را نگه می‌دارد

گذشت

برای سنجش گذشت از پرسشنامه گذشت(بخشودگی) دارای ۲۵ سوال بوده و هدف آن سنجش میزان بخشودگی بین فردی است. طیف ‌پاسخ‌گویی‌ آن از نوع لیکرت ۴ گزینه ای است. برای به دست آموردن امتیاز هر بعد، مجموع امتیازات مربوط به تک تک سوالات آن بعد را با هم جمع نمایید. در پژوهش) جهت سنجش روایی مقیاس بخشودگی بین فردی، از اجرای همزمان آن با خرده مقیاس بخشودگی در خانواده اصلی FFS استفاده شد که همبستگی بین این دو مقیاس معنی دار به دست آمد. این رابطه حاکی از روایی خوب این مقیاس می‌باشد. و پایایی نیز توسط این محقق ۸۷/۰ گزارش شده است(احتشام زاده و همکاران،۱۳۸۹).

جدول ۱-۲ ایعاد و شاخص های گذشت

متغیر
ابعاد
شاخص
گذشت

ارتباط مجدد و کنترل انتقامجویی

هربار کسی را که در حقم بدی کرده می بینم، آتش خشم درونم شعله ور می شود.
هنوز هم وقتی رفتار بد دوستی را که به من ظلم کرده، به خاطر می آورم، به شدت خشمگین می شوم.
وقتی دوست یا آشنایی مرا می رنجاند، سعی می کنم از نظر عاطفی دیگر به او نزدیک نشوم تا دوباره باعث رنجش من نشود.