۱۰۰

یکی از اهداف اصلی این مطالعه تعیین و مقایسه میانگین نمرات کیفیت زندگی، شاخص میزان امید و افسردگی قبل و بعد از انجام مداخله بازتوانی بود که ابتدا با انجام آزمون کولموگروف اسمیرنف^[۹۱] نرمالیته توزیع داده ها بررسی شد که با توجه به نرمال بودن توزیع متغیر های کمی کیفیت زندگی، امید و نمره افسردگی و با در نظر گرفتن هموژنیسه واریانس ها از آزمون تی زوجی جهت مقایسه نمرات شاخص های ذکر شده قبل و بعد از مداخله استفاده گردید. همانگونه که نتایج جدول۴- ۲ نشان می دهد بین نمره کیفیت زندگی بیماران قبل و بعد از انجام مداخلات بازتوانی تفاوت آماری معنا داری دیده شد بنابراین فرضیه اول، بازتوانی میزان کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی را افزایش می دهد تایید می شود. همچنین میانگین نمره میزان امید بیماران بعد از انجام مداخله به صورت معنا داری بالاتر از میانگین نمره قبل از مداخله بود که بر اساس آزمون تی زوجی این تفاوت به لحاظ آماری معنا دار بود بنابراین فرضیه دوم مبنی بر اینکه بازتوانی میزان امید بیماران همودیالیزی را افزایش می دهد تایید گردید. همچنین در مقایسه شاخص افسردگی قبل و بعد از مداخله نتایج نشان دادکه نمرات بیماران بعد از مداخله به صورت معنا داری نسبت به میانگین نمره اخذ شده قبل از مداخله کاهش یافته است که نشان دهنده وضعیت بهتر بیماران از نظر افسردگی بعد از انجام مداخلات بازتوانی می باشد بنابراین فرضیه سوم پژوهش مبنی بر اینکه بازتوانی میزان افسردگی بیماران همودیالیزی را کاهش می دهد تایید گردید.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

جدول۴- ۲: مقایسه میانگین و انحراف معیار نمرات کیفیت زندگی ، میزان امید و افسر دگی در بیماران تحت
همو دیالیز قبل و بعد از مداخله

نوع شاخص

قبل از مداخله

بعد از مداخله

P-value

میانگین± انحراف معیار

میانگین ± انحراف معیار

کیفیت زندگی

۱/۱± ۲/۱۵

۳/۲±۷/۱۹

۰۰۰۱/۰>

امید

۸/۴±۶/۲۴

۳/۳±۴/۳۸

۰۰۰۱/۰>

افسردگی

۹/۱۰±۴/۳۶

۱/۳±۵/۱۰

۰۰۰۱/۰>

*نوع آزمون آماری: تی زوجی
سطح معنا داری کمتر از ۰۵/۰ در نظر گرفته شده است.
همچنین در تقسیم بندی شاخص کیفیت زندگی به صورت کیفی با توجه به دامنه نمرات قابل اکتساب (بین ۳۰-۰) نتایج نشان داد که نمرات تمامی بیماران( ۱۰۰% موارد ) قبل از انجام مداخله بین ۱۹-۱۰ بوده است که در تقسیم بندی در سطح کیفیت زندگی متوسط یا نیمه مطلوب میباشد. یعنی کیفیت زندگی تمامی بیماران مورد مطالعه قبل از انجام بازتوانی در حد متوسط بود و بعد از انجام مداخله با توجه به محدوده نمرات (۹/۹- ۰ ضعیف)، (۹/۱۹-۱۰ متوسط ) (۳۰-۲۰خوب) نتایج حاکی از آن بود که در ۱۵ نفر (۵۰%) بیماران کیفیت زندگی متوسط و در ۵۰% کیفیت زندگی در حد خوب بوده است که نشان دهنده ارتقا سطح کیفیت زندگی بیماران بعد از انجام مداخله میباشد .
از سایر اهداف این مطالعه مقایسه ابعاد مختلف کیفیت زندگی بیماران قبل و بعد از انجام مداخله بود که بر اساس نتایج بدست آمده تفاوت آماری معنا داری در نمرات ابعاد مختلف کیفیت زندگی بعد از مداخله بازتوانی نسبت به قبل از انجام مداخله دیده شد و نمرات در کلیه ابعاد ذکر شده در جدول شماره۴-۳ به صورت معناداری بعد از اجرای مداخله افزایش یافته بود و بر اساس آزمون آماری تی زوجی این تفاوتها به لحاظ آماری معنا دار بود (۰۰۰۱/۰> P) . همچنین کمترین میزان رضایت در بعد سلامت و عملکرد مربوط به میزان نگرانی از زندگی (SD=1/08 , M=2/3) ، در بعد اجتماعی اقتصادی مربوط به تامین نیازهای مالی (SD=1/4 ,M=3/7) ، در بعد روانی معنوی مربوط به میزان شادی در کل(SD=1/5 ,M=3/6) و در نهایت در بعد خانوادگی مربوط به آیتم شادی های خانواده بیماران ( SD=1/7 , M=4/82) بوده است.
جدول۴- ۳: مقایسه میانگین و انحراف معیار نمرات ابعاد مختلف کیفیت زندگی بیماران تحت همو دیالیز قبل و بعد از مداخله