شماره نمونه

مشخصه نمونه

نتایج (ºC)

شرایط آزمایش

الف

EPOLAM 2040 RESIN

۳۵۰

دمای °C 50 تا °C 700 و سرعت °C 10 بر دقیقه

ب

EPOLAM 2040 RESIN + نرم­کننده (phr 15)

۳۴۵

ج

EPOLAM 2040 RESIN + اپوکسی ۸۲۸ + نرم­کننده (phr 15)

۳۶۵

د

اپوکسی ۸۲۸

۳۷۳

نمودار (۴-۳) مقایسه دمای تخریب نمونه­های مورد آزمایش.
نمودار (۴ـ۴) نمودار دمای تخریب نمونه (الف).
تفسیر نمودار (۴-۴): سه مرحله برای تخریب رزین اپوکسی EPOLAM 2040 پخت شده قابل مشاهده است، مرحله اول که از حدود دمای °C 300 تا °C 345 ادامه دارد که مربوط به تخریب گروه­­های هیدروکسیل رزین (شکل ۲-۱ و ۲-۲) می­باشد، مرحله دوم از حدود °C 345 تا °C 540 مربوط به خروج آمین و بخش آروماتیک رزین است که تقریباً ۷۰% وزن آن کاهش یافته، مرحله سوم از °C 540 تا °C 700 ادامه دارد که نمونه به طور کامل تخریب شده است. از نمونه زیر دمای °C 300 می­توان استفاده نمود. منحنی دوم مشتق منحنی اول است که در °C 300 اولین افت وزن را نشان می­دهد و در دمای °C 345 بیشترین میزان تخریب صورت گرفته است و در مرحله سوم منحنی دمای °C 545 را نشان می­دهد (ممانی و همکاران، ۱۳۹۲؛ رای و سونیی^[۶۶]، ۲۰۱۲).

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

نمودار (۴ـ۵) نمودار دمای تخریب نمونه (ب).
تفسیر نمودار (۴-۵): نمونه (ب) دارای اپوکسی EPOLAM 2040 با نرم­کننده دی­اکتیل­فتالات، در مرحله اول تخریب از حدود °C 200 تا °C 343 با خروج نرم­کننده و گروه ­های هیدروکسیل اپوکسی همراه است مرحله دوم تخریب از °C 343 تا °C 545 اتفاق می­افتد که با تخریب بیشتر آمین و گروه ­های آروماتیک و بقیه نرم­کننده از بین می­روند. مرجله سوم از °C 545 تا °C 700 تخریب کامل نمونه است. تفاوت نمودارهای نمونه الف و ب را می­توان وجود نرم­کننده دانست. منحنی دوم چند نقطه مشخص شده است که به ترتیب شدت تخریب °C 343، °C 545، °C 300 و °C 200 می­باشند، از نمونه تا دمای °C200 می­توان استفاده نمود (ممانی و همکاران، ۱۳۹۲؛ رای و سونیی^[۶۷]، ۲۰۱۲).
نمودار (۴ـ۶) نمودار دمای تخریب نمونه (ج).
تفسیر نمودار (۴-۶): این نمودار مربوط به نمونه (ج) (دارای نرم­کننده و مخلوطی از دو نوع اپوکسی ۸۲۸ و EPOLAM 2040) است که دارای سه مرحله تخریب گرمایی می­باشد. مرحله اول از حدود °C 200 تا ­­ °C 365 مربوط به خروج نرم­کننده و تخریب بخش هیدروکسیل اپوکسی­ها است افزایش این محدوده دمایی نسبت به نمونه الف را می­توان ناشی از وجود نرم­کننده دی­اکتیل­فتالات و اپوکسی ۸۲۸ دانست. مرحله دوم از °C 365 تا °C 545 مربوط به تخریب آمین و گروه ­های آروماتیک و احتمالاً بخشی از نرم کننده است. مرحله سوم هم که به خروج قسمت­ های مقاوم نمونه ارتباط دارد از °C 545 تا °C 700 است. کارایی نمونه تا دمای °C 200 است. منحنی دوم که مشتق منحنی اول است بیشترین سرعت تخریب در دمای °C 365 و یک مرحله آهسته­تر در دمای °C 545 را نشان می­دهد از °C 200 تا °C 300 هم با یک شیب بسیار آهسته کاهش وزن روی می­دهد (ممانی و همکاران، ۱۳۹۲؛ رای و سونیی^[۶۸]، ۲۰۱۲).
نمودار (۴ـ۷) نمودار دمای تخریب نمونه (د).
تفسیر نمودار (۴-۷): نمونه (د) دارای اپوکسی ۸۲۸ و بدون نرم کننده؛ تخریب دمایی از حدود دمای °C 300 تا °C 370 شروع شده که افت وزن به دلیل شکست در گروه ­های هیدروکسیل اپوکسی روی داده و بعد از دمای °C 370 تا °C 545 نمونه با کاهش وزنی در حدود ۷۰% روبرو می­ شود، مرحله سوم از °C545 تا °C 700 بخش­های مقاوم­تر اپوکسی تجزیه می­شوند. منحنی مشتق دارای سه نقطه °C 300، °C 373 و °C 545 می­باشد که بیشترین میزان تخریب در °C 373 است. این ماده تا °C 300 دارای کارایی است (ممانی و همکاران، ۱۳۹۲؛ رای و سونیی^[۶۹]، ۲۰۱۲).

۴ـ۱ـ۳ درصد مواد فرار

نمونه­های وزن شده، داخل آون در دمای °C 105 و به مدت سه ساعت گذاشته می­شوند. نمونه­ها پس از خروج از آون دوباره وزن می­شوند و درصد ماده­ فرار طبق رابطه­ (۴ـ۱) بدست می ­آید. این آزمایش با استاندارد ASTM D2832-92, 2011 انجام شده است. نتایج هر نمونه در جدول (۴ـ۴) دیده می­ شود. نتایج نشان داد که نرم­کننده روی فرار بودن اپوکسی تأثیر منفی نداشته است. ممکن است نمونه رطوبت احتمالی جذب شده از محیط و یا درصدکمی از اپوکسی خود را از دست داده باشد. نمودار (۴-۸) درصد ماده فرار نمونه­های آزمایش شده را نشان داده است.
۱۰۰ وزن ابتدایی/ (وزن ابتدایی-وزن نهایی) = درصد ماده فرار
رابطه (۴ـ۱)
جدول (۴-۴) درصد ماده فرار نمونه­های مورد آزمایش.

شماره نمونه

مشخصه نمونه

نتایج ( %)

شرایط آزمایش